Όσο μπορείς.
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστονόσο μπορείς: μην την εξευτελίζειςμες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία,ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Η Ανθρώπινη μοναξιά.
Έρχονται δυστυχώς στιγμές που ο καθένας φωνάζει, στιγμές που απλώνει το χέρι. Και δεν βρίσκει την ανιδιοτελή και αυθόρμητη δράση χωρίς συμβατικότητα. Η σημερινή φιλάνθρωπη μέριμνα του ανθρώπου εκδηλώνεται μόνο ως συλλογική και επομένως απρόσωπη. Ο πόλεμος, η πείνα, οι ασθένειες, η εγκληματικότητα, ο ανθρώπινος πόνος είναι μάρτυρες της σημερινής λαθεμένης πορείας που ο άνθρωπος ακολουθεί.
Η αυξανόμενη μοναξιά, η όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνση του ανθρώπου από το συνάνθρωπο του, αποτελούν φαινόμενα της σύγχρονης ζωής. Οι μοναχικοί διαβάτες διαρκώς πληθαίνουν στους δρόμους. Τα σπίτια ανοίγουν σπάνια για να δεχθούν κάποιο φίλο ή συγγενή. Μένουν κάποιες γιορτές να μας θυμίζουν την κοινωνικότητα που καλύπτεται από την φανερά πια εκδηλωμένη τυπικότητα ή πιο συχνά περιορίζεται στα καλώδια του Ο.Τ.Ε. Η ανθρώπινη μοναξιά έγινε «σήμα κατατεθέν» της εποχής μας, μιας εποχής που καταντά πιο τυραννική για όλους εμάς που είμαστε φορείς και δημιουργοί της ταυτόχρονα.
Παράδειγμα η πολυκατοικία της πόλης συνεχίζει τη ζωή της τυλιγμένη στην αδιαφορία και στο σκοτάδι της μοναξιάς στα διαμερίσματα, ίσα για μια «καλημέρα», «ωραίος καιρός», ή «καλό χειμώνα» ή «καλό καλοκαίρι» στο έμπα μιας εποχής, «να ‘ρχεστε όποτε θέλετε, να κάνουμε παρέα», «κι’ αν σας τύχει και τίποτα μια πόρτα είμαστε… να μας αναζητήσετε όποια ώρα κι’ αν είναι». Οι άνθρωποι για τους ανθρώπους είναι…
• Μα τίποτα απ’ όλα αυτά… η μοναξιά κυριαρχεί. Ενώ ο πολιτισμός δημιουργήθηκε με την προϋπόθεση να διευκολύνει και να ομορφύνει την ζωή μας, στην ουσία την έκανε συνθετότερη και πιο δυσβάστακτη. Τα αποτελέσματα της συνεχώς εξελισσόμενης τεχνολογικά εποχής μας, βαραίνουν πάνω μας σαν μοναδικές απειλές της ψυχοπνευματικής μας υγείας. Είμαστε τραγικοί κληρονόμοι τόσων δεινών: άγχος, ένταση, μονοτονία, πλήξη, ψυχικό κενό. Θύματα ενός άκρατου υλισμού και μιας αρρωστημένης υπερκατανάλωσης, κλεινόμαστε στα κάστρα του ατομικισμού μας, βρίσκοντας ως αιτιολογίες τα ανωτέρω δεινά της εποχής [στην πραγματικότητα πρόκειται για προφάσεις εν αμαρτίαις] και επιμένουμε να χάνουμε την επικοινωνία μας με τους άλλους. Αποτέλεσμα τα προβλήματα μας μένουν άλυτα και επιπλέον παίρνουν τραγικές διαστάσεις και δημιουργείται η λανθασμένη εντύπωση ότι είμαστε οι μόνοι που τα αντιμετωπίζουμε.
• Αν όμως ανοίξουμε για λίγο την ψυχή μας στους γύρω μας, αν εξωτερικεύουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Θα διαπιστώσουμε ότι αυτοί κατατρύχονται από παρόμοια προβλήματα. Και η διαπίστωση αυτή θα μας βοηθήσει ψυχικά και θα μας δώσει παράλληλα τη δυνατότητα ανάπτυξης ενός διαλόγου με τους άλλους που ενδέχεται να μας δώσει κάποια λύση στα προβλήματά μας. Αλλά κι αν ακόμη αυτό δεν συμβεί, και μόνο η αναζήτηση μιας συμπαράστασης από τους άλλους θα μας ξεκουράσει ψυχικά. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι η έλλειψη κοινωνικότητας και ουσιαστικής ψυχοπνευματικής επικοινωνίας με τους άλλους είναι ένα φαινόμενο που ναι μεν υπάρχει δεν είναι όμως αναπόφευκτο.
• Δεν το δημιούργησαν κάποια ανεξέλεγκτα από εμάς αίτια, τα δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι. Στο χέρι μας είναι, λοιπόν, να το εξαλείψουμε. Στη δική μας προσπάθεια έγκειται να ξαναδώσουμε στη ζωή μας ένα άλλο χρώμα, μια ζεστασιά. Αυτή που πηγάζει από την επικοινωνία μας με τους συνανθρώπους μας. Ας βγούμε λοιπόν από τις [γκρίζες φυλακές] του [εγώ] μας κι ας πλησιάσουμε τους άλλους με εμπιστοσύνη, αγάπη, ενδιαφέρον και ειλικρίνεια.
• Όσο κι αν μας φαίνονται μερικοί απροσπέλαστοι κατά βάθος, όλοι οι υγιείς πνευματικά και ψυχικά άνθρωποι διψούν για την ανθρώπινη επικοινωνία.
• Γι’ αυτό ας προσπαθήσουμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος της μίζερης μοναξιάς και να μην απομακρυνόμαστε άλλο μεταξύ μας.
Επιμέλεια :Ε.Μ. (Ειδικός Παιδαγωγός)
Δημοσίευση σχολίου