Γέροντας Πορφύριος:

«’Οταν έρθει να κατοικήσει σε όλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία».
«Να κάνετε μετάνοιες, όταν προσεύχεσθε. ‘Εστω και αν αυτό σας κουράζει. Η προσευχή που συνοδεύεται από εκούσια θυσία, γίνεται πιο ευάρεστη στο Θεό και πιο αποτελεσματική».

Ο Γέροντας συμβούλευε τα πνευματικά του τέκνα να προσεύχονται για τους άλλους, ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα: «Ξέρετε, αισθάνομαι ότι με τις προσευχές μου σας βοηθώ πολύ». «’Οταν προσεύχεστε για κάποιον άνθρωπο που τον επηρεάζει ο διάβολος με τα αμαρτωλά πάθη, μην του το λέτε, γιατί θα το μάθει ο διάβολος και θα ξεσηκώσει αντίσταση στην ψυχή του και η προσευχή σας δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα. Να προσεύχεστε γι’ αυτόν μυστικά και η προσευχή θα τον βοηθάει».

«Η ευτυχία μπορεί να υπάρξει, αλλά απαιτείται μια προϋπόθεση: Να έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, αγαπώντας το Χριστό και τηρώντας τις εντολές του. ’Ετσι θα φτάσουν να αγαπιούνται αληθινά μεταξύ τους και να είναι ευτυχισμένοι. Διαφορετικά θα είναι ψυχικά φτωχοί, δεν θα μπορούν να δώσουν αγάπη και θα έχουν δαιμονικά προβλήματα, που τους κάνουν δυστυχισμένους».

«Ζωή χωρίς Χριστό, δεν είναι ζωή. Πάει τελείωσε. Αν δεν βλέπεις το Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό».
«Να λες πάντα την αλήθεια.
Να κάνεις τα πάντα με ηρεμία.
Να προσεύχεσαι για να γίνεις καλύτερος».
«Να εκκλησιάζεσαι πολύ τακτικά, να εξομολογείσαι συχνά και να κοινωνείς και θα σου φεύγουν όλες οι φοβίες και τα ψυχικά τραύματα που έχεις».
«..Πρέπει να βάζεις χρώμα στη φωνή σου. Να ακούγονται όλα τα φωνήεντα καθαρά. Να μη κόβεις σύμφωνα που έχουν στο τέλος οι λέξεις και να μη βιάζεσαι».
«’Οταν σε μαλώνει η γυναίκα σου καμιά φορά….. Πήγαινε μια βόλτα και όταν της περάσει και είναι εκεί στην κουζίνα και μαγειρεύει, χάϊδεψέ της λίγο το κεφάλι της ή δώσ’ της και κανένα φιλί στο μάγουλό της. Της αρέσει και θα τα ξεχάσει όλα, ότι προηγουμένως της έκανες».
«..Μα θαύματα γίνονται συνέχεια κάθε μέρα και κάθε νύχτα. Εσείς δεν τα βλέπετε;»
«Να ψηφίζετε, παιδί μου, μόνο χριστιανούς ανθρώπους και όχι αθέους, γιατί αυτοί οι τελευταίοι κάνουν πολύ ζημιά στην Εκκλησία».

«’Οταν διαβάζεις την Αγία Γραφή μου έλεγε, γιατί πρέπει να τη διαβάζεις συνέχεια για να φωτισθείς, ή τους βίους Αγίων, ή τα άλλα εκκλησιαστικά βιβλία και βρίσκεις κάποια πρόταση ή λέξη που σου έκανε εντύπωση, να σταματάς εκεί αρκετά, να την ψάχνεις καλά και θα δείς πόσο θα ωφελείσαι απ’ αυτό».
«Να εξομολογείσαι τακτικά και καλά, γιατί και Πατριάρχης να είσαι, αν δεν εξομολογείσαι δεν σώζεσαι».
«Να μιμήσαι στην πραότητα, την ακακία, την αγάπη και την ταπείνωση το Χριστό μας».
«Να προσεύχεσαι και να αγαπάς. Να αγαπάς το Θεό και τους ανθρώπους. Δεν βλέπεις εδώ τι κάνει η αγάπη το Χριστού; Να μη λες μέσα σου «με αγαπούν οι άλλοι;» Αν τους αγαπάς εσύ πρώτα, να ξέρεις ότι και αυτοί σε αγαπούν το ίδιο».
«Να μη παρακαλάς το Θεό να σου παίρνει τις διάφορες αρρώστιες, ούτε να τον εκβιάζεις στην προσευχή σου γι αυτές, αλλά να τις υπομένεις με πολύ υπομονή και καρτερικότητα και θα δεις πόσο θα ωφελείσαι».
«Πρόσεχε να μη μεταλαμβάνεις από συνήθεια.

Να είναι για σένα η κάθε κοινωνία όπως την πρώτη φορά που μετάλαβες και σα να είναι και η τελευταία σου, πριν πεθάνεις».
«Να μην κάθεσαι μέσα, να φεύγεις έξω στη φύση».
«Δεν πρέπει να ζητάμε την αγάπη των άλλων. Πρέπει εμείς να τους αγαπάμε πρώτα και να μην αγωνιούμε για την αγάπη τους. Τότε, κάποτε θα μας την ανταποδώσουν».
«Οι γυναίκες που ζηλεύουν τους άνδρες τους παθαίνουν πολλές φορές αρρώστιεςκ…. ’Ολες οι αρρώστιες προέρχονται από τις στενοχώριες. Ακόμα και η πέτρα στα νεφρά».
«’Οσο πιο μακρυά από το Θεό είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ στενοχωριέται και ταλαιπωρείται από διάφορα πράγματα».

«πρέπει να πηγαίνουμε στον πνευματικό μας όταν έχουμε κάτι που μας βασανίζει».
«τα παιδιά έχουν προβλήματα όταν οι γονείς δεν είναι εντάξει…. Δεν πρέπει να τα μαλώνουμε αλλά να τα συμβουλεύουμε συνέχεια… ’Αν θέλουμε να κάνουν κάτι, πρέπει πρώτα να δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα και έπειτα να σηκώνουμε τα χέρια στο Θεό».
«Σου έρχονται φοβίες μερικές φορές, όπως μου λές, γιατί δεν αγαπάς πολύ το Χριστό».
«’Οσο πιο επιθετικό είναι ένα παιδί, τόσο πιο ευαίσθητο είναι».
«Τουλάχιστον άν δεν μπορείς να προχωρήσεις μπροστά, μη πάς προς τα πίσω». (επαναμβανόμενη αμαρτία).
’Οταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
•Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει.
•Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή µας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους. ’Οταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.
•Να µην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς το Χριστό και τους ανθρώπους. Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή.
•Στην ψυχή, που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από το Χριστό, δεν μπορεί να µπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει, διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι' αυτόν.
Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί
•Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. ΄Oταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω µόνο µε τη σκέψη, χαλάς την πνευµατική ατµόσφαιρα. Εµποδίζεις το ’Αγιο Πνεύµα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισµό.
•Ο άνθρωπος του Χριστού πρέπει ν' αγαπήσει το Χριστό, κι όταν αγαπήσει το Χριστό, απαλλάσσεται απ' τό διάβολο, από την κόλαση και από το θάνατο.
Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, µε εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού. Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά τον σατανά που πολεµά τα παιδιά σας. Να τους λέτε λίγα λόγια και να κάνετε πολλή προσευχή. Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής. Η σωτηρία του παιδιού σας περνάει μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας. Ο αγιασμός δεν είναι ακατόρθωτο πράγμα, είναι μάλιστα εύκολος, φθάνει εσείς να αποκτήσετε ταπείνωση και αγάπη. ’Αν θέλεις μπορείς να αγιάσεις και μέσα στην Οµόνοια.
Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα. ’Οταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα µην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του. Οι ασθένειες µας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας το Θεό να µας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του. Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από το Θεό, είναι παγίδα του διαβόλου. Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, µε χαρά. Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής µας. Δεν αδιαφορεί για µας, δεν είμαστε µόνοι στον κόσµο. Ο Θεός µας αγαπάει πολύ, µας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και µας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να µή φοβούμαστε τίποτε.
Μόνο η χάρη του Θεού, µόνο η αληθινή αγάπη µας, που θυσιάζεται μυστικά για τους άλλους, μπορεί να σώσει και τους άλλους και µας.
•Η αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουµε ταπεινά κάτι δικό µας, που στην πραγµατικότητα είναι του Θεού.
•Ευτυχία μέσα στο γάμο υπάρχει, αλλά απαιτεί μια προϋπόθεση: να έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, αγαπώντας το Χριστό και τηρώντας τις εντολές Του. ’Ετσι θα φτάσουν να αγαπιούνται αληθινά μεταξύ τους και να είναι ευτυχισµένοι.
•Είναι προτιµότερο να αποτύχεις σαν λαϊκός, παρά σαν µοναχός.
•Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι µόνο για τα μοναστήρια, αλλά και για τον κόσµο.
•Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη.
•Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούµε!
•Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός.
•Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε. Η ταπεινολογία είναι παγίδα του διαβόλου, πού φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του Χριστού.
•Δε γίνεται κανείς χριστιανός µε την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.
•Το παν είναι να αγαπήσει ο άνθρωπος το Χριστό και όλα τα προβλήματα τακτοποιούνται. •Και τώρα το ’Αγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές µας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία µας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε µόνοι µας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή µας και θα την µεταµορφώσει. ’Οταν έρθει και κατοικήσει σ' όλο το χώρο της ψυχής µας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αµαρτία.
Ο διάβολος αφού επί αιώνες πολέμησε να βγάλει την εκκλησία έξω από τον κόσμο και απέτυχε, τώρα αγωνίζεται να βάλει τον κόσμο μέσα στην εκκλησία. Και τον αγώνα αυτό της εκκοσμίκευσης τον κάνει επιμελώς κρυπτόμενος, μέχρι σημείου να πείθει ορισμένους ότι δεν υπάρχει.
Θάτανε φρικτό και βλακώδες να χαθή ένας άνθρωπος στην αιώνια κόλασι, επειδή δεν θέλει να αποβάλη την κακία και την έχθρα προς τον ομοιοπαθή συνάνθρωπό του.
Ο κλέπτης ο πιασμένος και μετανοημένος, η πόρνη η γνωστή και ντροπιασμένη, η ταπεινωμένη κι η μετανοημένη είναι πολύ ανώτερη από εμάς με τα καλά ονόματα και τον άγνωστο μας κι αμφίβολο βίο.
Καλό είναι να υπογράφετε ένα χαρτί με εκείνον, που θα σας επισκευάση το σπίτι σας ή κάτι σημαντικό, για να μη στενοχωρηθήτε ύστερα και να τρέχετε στον εξομολόγο.
Πρόσεχε ακόμη και τον ήχο της μηχανής (αυτοκινήτου) και να τον αναγνωρίζης, ούτως ώστε, αν κάποτε αλλάξη, να ξέρης ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι δεν λειτουργεί καλά. Η προσοχή είναι μεγάλο προτέρημα για την επιτυχία κάθε νέου.
Πίστις δεν σημαίνει, πάντοτε, βεβαιότητα για τη θεραπεία, αλλά σημαίνει πρωτίστως εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού.
Πίστευε δε ότι οι ιατροί κάνουν πολλά λάθη κι έτσι είναι λογικό οι ασθενείς να παίρνουνε από περισσότερους του ενός ιατρού συμβουλές.
’Αλλο είναι να σου έλθη κάτι εκ Θεού κι άλλο να πάθης μια ζημιά για λόγους απροσεξίας, που δεν επιτρέπεται να το παθαίνη ένας. .. Εγώ την έπαθα σαν χωριάτης, δηλαδή το έπαθα απο επιπολαιότητα, επειδή δεν πρόσεξα, κι επειδή μου έκαναν την θεραπεία της κορτιζόνης, που δεν έπρεπε.
Το «ελέησόν με» (στην ευχή) πρέπει να λέγεται πιο ικετευτικά. Σαν ακριβώς να ζητούσαμε κάτι από κάποιον επίγειον άρχοντα κι όχι με σκληρότητα, γιατί κι ο Χριστός είναι πρόσωπο και δεν επιτρέπεται να του ζητάμε πράγματα με τρόπο μηχανικό. (παρ. με γλυκύτητα όπως ζητάμε κάτι από τον πατέρα μας) … Δεν είναι σωστό στος εκκλησίες, οι προσευχές να γίνονται τροχάδης ούτε οι μοναχοί πρέπι να τρώνε τα λόγια της προσευχής.
Πολλοί άνθρωποι, πολλές φορές, θέλουν να κάνουν το καλό, αλλά από την ενέργειά τους, αντί να γίνη καλό, βγαίνει κακό. Πρέπει να ζυγίζουμε τα πράγματα και μία και δύο και δέκα φορές και να βεβαιωνώμαστε ότι η πράξη και η ενέργειά μας δεν πρόκειται, να φέρη αντίθετα αποτελέσματα. Κι άν αμφιβάλλουμε, ότι η ενέργειά μας δεν θα φέρη το καλό, θα πρέπη να συμβουλευθούμε ανθρώπους έμπειρους επί του θέματος κι ακόμη να πάρουμε και την ευλογία του πνευματικού μας, όπως κάνουν και οι μοναχοί στα μοναστήρια, γιατί, κι εμείς στον κόσμο ζούμε κι ενεργούμε σαν σε μοναστήρι με γεροντάδες και πνευματικούς. Αυτή είναι η σειρά της Εκκλησίας κι η Ορθοδοξία.
Σημείο πλάνης είναι να αισθάνεται ανώτερος των ασκητών, επειδή έδωσε ελεημοσύνη ή κήρυξε το ευαγγέλιο, το οποίο ο ίδιος δεν το τηρεί.
…Να γίνης εσύ καλή και σωστή κι ο σύζυγός σου, βλέποντας την καλωσύνη σου και την ευγένειά σου, θα γίνει κι αυτός καλός….. Τι να σου κάνω, αφού θέλης να παίζης τη χαζή και να μη θέλης να καταλάβης το συμφέρον σου.
Σε έδειρα βρέ, για να μη το ξανακάνης.. Δεν σε έδειρα, για να πονέσης, αλλά για να λειτουργήση λίγο ο εγκέφαλός σου.
Είμεθα όλοι άνθρωποι, ομοιοπαθείς με σάρκα και πρέπει να είμαστε ο ένας συμπαθής προς τον άλλο κι ανάλογα, αν ο άλλος λυπάται, να λυπώμαστε κι εμείς κι αν χαίρεται να χαιρώμαστε μαζί του.

Πάτερ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος:

Παιδιά μου, ένα μόνο θαύμα είδα, ότι είμαι αμαρτωλός και ο Χριστός σταυρώθηκε για μένα, για να με σώσει. Δεν χρειάζομαι άλλο θαύμα. Το μεγαλύτερο θαύμα είναι να βλέπωμε τις αμαρτίες μας και να μετανοούμε.
«Κύριε, λάμπρυνον μου την ψυχήν και το φώς το αισθητόν»
«Κύριε, φώτισον μου το σκότος».
«Κύριε, κάν θέλω, κάν μή θέλω, σώσον με».
Η θεία κοινωνία είναι μυστήριο ταπεινώσεως. Δεν αναφέρομαι στο γεγονός της ταπεινώσεως της σταυρικής θυσίας του Κυρίου, αλλά σε κάτι άλλο. Αυτό το ελάχιστο περιεχόμενο σε ένα μικρό κουταλάκι, την αγία λαβίδα, είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο Μεγάλος Θεός και παντοδύναμος δημιουργός του σύμπαντος. Είναι συγκλονιστικό γεγονός που απαιτεί δυνατή πίστη και σταθερότητα.
‘Οταν πονούσε έλεγε: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
«Ο Θεός επιτρέπει να υποφέρουν από φρικτές αρρώστιες δίκαιοι και ενάρετοι άνθρωποι για να καθαριστούν και από τα ελάχιστα ίχνη των παθών τους, και για να πάρουν μεγαλύτερο στεφάνι στον ουρανό. Εξ άλλου, αφού στον Υιό του τον αγαπητό επέτρεψε να υποφέρει και να πεθάνει επί του σταυρού, τι να πούμε για τους ανθρώπους, οι οποίοι, όσο άγιοι κι άν είναι, έχουν ρύπους και κηλίδες από αμαρτίες.»
«’Ολοι όσοι έχουμε περάσει πόνους, είτε ψυχικούς είτε σωματικούς, ξέρουμε ότι ποτέ δεν κάναμε τόση προσευχή και σε ποιότητα και σε έκταση, όση κάναμε, όταν είμαστε στο κρεβάτι του πόνου ή όταν κάποια βαριά θλίψη μας δοκιμάζει. Ενώ όταν τα έχουμε όλα, ξεχνάμε και την προσευχή και τη νηστεία και πάρα πολλά πράγματα. Γι’ αυτό ο Θεός επιτρέπει τον πόνο».
Θεία, από σήμερα τέρμα το κρέας!… ’Οχι Θεία! ’Οταν λέμε κάτι, πρέπει να το τηρούμε.
«Θαύματα; ’Αλλο τίποτε!…Το πιο μεγάλο θαύμα, το οποίο είδα, είναι ότι ο Θεός ήλθε στη γή για να σώση εμένα τον πλέον αμαρτωλό των ανθρώπων».