Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

ΚΟΥΝΗΣΟΥ παιδί μου τι κάθεσαι; (ΕΣΥ τ.14).

Περνάς όλη σου τη ζωή καθισμένος την ημέρα σε ένα γραφείο, το βράδυ στην τηλεόραση και πάνω από όλα είσαι ένα κουρασμένο άτομο. Και δεν έχεις άδικο! Γιατί η αδράνεια προκαλεί μια αίσθηση χαλάρωσης που αμέσως αποκαλούμε τεμπελιά ή κούραση αλλά είναι κάτι που με τον καιρό χειροτερεύει.Ξέχασες μήπως προχτές ανεβαίνοντας τη σκάλα ένιωθες σαν να κατακτούσες το Έβερεστ; Λίγο τρέξιμο ή μια δουλειά παραπάνω γίνονται αμέσως από απλές κινήσεις της καθημερινής μας ζωής, αγγαρείες πολύ κουραστικές που προσπαθούμε να τις αποφύγουμε.Η υπνηλία, η αίσθηση της νωθρότητας στο διάστημα της ημέρας, η επιτακτική διάθεση ύπνου μετά τα γεύματα είναι συνήθειες βαθιά ριζωμένες που δεν υπολογίζονται πλέον. Στο τέλος σαν δικαιολογία λέμε ότι γερνάμε. Κι αν δεν κάνουμε κάτι γρήγορα, αυτή είναι η πραγματικότητα.Το σώμα, αν δεν κινείται, εκφυλίζεται, η αναπνοή μειώνεται στο ελάχιστο που απαιτεί μια καθιστική ζωή και όταν με την παραμικρή προσπάθεια αυξάνεται η ζήτηση του οξυγόνου, οι σκουριασμένοι πνεύμονες δεν ανταποκρίνονται. Η καρδιά εξασθενεί και δεν κατορθώνει να ικανοποιήσει απαιτήσεις διαφορετικές από εκείνες της καθιστικής ζωής.Οι μύες πλαδαρώνουν και χάνουν τον τόνο τους. Το πεπτικό σύστημα τεμπελιάζει και το συκώτι υποχρεωμένο να καθαρίσει το αίμα από μια μεγάλη ποσότητα τοξινών, φορτώνεται με ένα όγκο εργασίας που αδυνατεί να εκτελέσει.Σιγά- σιγά, λοιπόν, εξασθενεί ολόκληρος ο οργανισμός μας που με αυτό τον τρόπο βρίσκεται εκτεθειμένος σε ένα πλήθος διαταραχών και ασθενειών. Οι βλάβες όμως δεν τελειώνουν εδώ. Τώρα αρχίζουν όλα!!!Οι θερμίδες καταναλώνονται με τη μυϊκή δραστηριότητα αλλά συσσωρεύονται με τη μορφή λίπους μέχρι να φθάσει η πραγματική παχυσαρκία και στη συνέχεια έρχεται και "παρέα", δηλαδή διαβήτης, αρτηριοσκλήρωση…Αυτή η εξέλιξη γίνεται σε αργό ρυθμό, ύπουλα, χωρίς φωναχτά συμπτώματα. Κάποια στιγμή ξαφνικά μας κουράζουν οι σκάλες, η παραμικρή ταλαιπωρία μας φορτώνει με μια κούραση που χρειάζεται μέρες για να εξαφανιστεί, δε θυμόμαστε πλέον αριθμούς τηλεφώνων ή κάποια ραντεβού. Νιώθουμε σύντομες κρυάδες, ζαλάδες, πεπτικές διαταραχές, υπερκόπωση κ.α.Ποια είναι η λύση σε όλα αυτά; Ποιο είναι το φάρμακο; Μα τι άλλο από την κίνηση. Κίνηση ρυθμιστική, προοδευτική που υπολογίζει τις πραγματικές συνθήκες του καθένα και που οδηγεί σε ένα καλό επίπεδο υγείας, που δεν έχει καμία σχέση με τη μυϊκή δύναμη και ευκινησία.Επίσης ένα σωστό σωματικό βάρος προλαμβάνει το καρδιακό έμφραγμα ενώ ταυτόχρονα όλοι αναγνωρίζουμε ότι διατηρώντας το σώμα εξασκημένο όχι μόνο το κάνουμε δυνατότερο και ανθεκτικότερο αλλά συμβάλλουμε στη δημιουργία της αναγκαίας ικανότητας για τα χρόνια των γηρατειών!Ε! Θέλεις κι άλλα φίλε; Δε φτάνουν αυτά για να σε πείσουν; Αντε λοιπόν κουνήσου, παιδί μου, τι κάθεσαι;

Χρ. Κωτσάκη

Ενότητα : ΕΣΥ Ο,ΤΙ ΠΕΙΣ...Συγγραφέας : Χρύσα ΚωτσάκηΗμερομηνία : 05/10/2001

Δεν υπάρχουν σχόλια: