Προσευχή Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
« Δέσποτα , Κύριε του ουρανού καί της γής , βασιλεύ των αιώνων , ευδόκησε
να ανοιχθή καί για μένα η θύρα της μετανοίας , ώστε μέ πόνο καρδίας νά
προσεύχωμαι σ’ Εσένα τόν μόνο αληθινό Θεό , τόν πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
, το φώς του κόσμου . Δέξου , Πολυεύσπλαγχνε , τή δέησί μου . Μή τήν απορρίψης
.
Συγχώρησε κάθε κακό πού έκανα νικημένος από τήν προαίρεσί μου . Ζητώ ανάπαυσι
καί δέν τή βρίσκω , γιατί η συνείδησις μέ ελέγχει . Προσδοκώ ειρήνη , αλλά
ειρήνη δέν έχω εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών μου .
Άκουσε , Κύριε , μιά καρδιά πού Σέ επικαλείται . Μή βλέπης τά κακά μου
έργα .
Επίβλεψε στήν ασθένεια της ψυχής μου καί σπεύσε νά μέ θεραπεύσης από τά
βαριά μου τραύματα .
Δώσε μου καιρό μετανοίας μέ τό έλεος της φιλανθρωπίας Σου .
Ελευθέρωσέ με από τά πάθη . Μή μέ κρίνης σύμφωνα μέ τή δικαιοσύνη Σου .
Μη μου ανταποδώσης κατά τά έργα μου , γιά νά μή χαθώ εντελώς .
Εισάκουσέ με Κύριε , γιατί βρίσκομαι σέ απόγνωσι . Αφού έχασα κάθε
ελπίδα καί
σκέψι γιά τή διόρθωσί μου , προσπίπτω στούς οικτιρμούς Σου . Ελέησέ με
τόν
ξεπεσμένο καί κατάκριτο γιά τίς αμαρτίες μου . Λυπήσου με , Δέσποτα ,
γιατί
συνέχομαι από πλήθος ανομιών καί μοιάζω αλυσοδεμένος μ΄ αυτές . Εσύ
μόνο
γνωρίζεις νά ελευθερώνης καί νά θεραπεύης .
Γι’ αυτό σέ όλες τίς φοβερές μου αρρώστιες επικαλούμαι μόνο Εσένα , τόν
ιατρό
των ασθενούντων , τόν οδηγό των πλανωμένων , τό φώς των εσκοτισμένων ,
τόν
ελευθερωτή των αιχμαλώτων . Επικαλούμαι Εσένα , πού πάντοτε μακροθυμείς
καί
συγκρατείς τήν οργή Σου καί δίνεις στούς αμαρτωλούς καιρό μετανοίας .
Καταύγασε , Δέσποτα , μέ τό φώς του προσώπου Σου εμένα τόν αμαρτωλό ,
διότι
είσαι ταχύς στό νά ελεής καί βραδύς στό νά τιμωρής . Εσύ ο εύσπλαγχνος
άπλωσε
τό χέρι Σου καί ανόρθωσέ με από τήν τάφρο των ανομιών μου . Εσύ δέν
ευχαριστείσαι στήν απώλεια του αμαρτωλού ούτε αποστρέφεις τό πρόσωπό
Σου
από τόν προσευχόμενο σ’ Εσένα
μέ δάκρυα .
Άκουσε , Κύριε , τή φωνή του δούλου Σου πού Σέ επικαλείται καί φανέρωσε
τό
φώς Σου σ’ εμένα τόν στερημένο τό φώς . Δώρισέ μου τή χάρι Σου , γιατί εγώ δέν
έχω άλλη ελπίδα καί ελπίζω πάντοτε μόνο στή δική Σου βοήθεια καί δύναμι
.
΄΄Στρέψον , Κύριε , τόν κοπετόν μου εις χαράν εμοί , διάρρηξον τόν
σάκκον μου καί
περίζωσόν με ευφροσύνην ΄΄ ( πρβλ. Ψαλμ. κθ’ 12 ) .
Ευδόκησε , ώστε νά καταπαύσω
από τά εσπερινά μου έργα καί νά βρώ ορθρινή ανάπαυσι όπως οι εκλεκτοί
Σου ,
Κύριε , από τούς οποίους ΄΄ απέδρα οδύνη , λύπη καί στεναγμός ΄΄. Κάνε
νά ανοιχθή
γιά μένα η θύρα της βασιλείας Σου , ώστε νά εισέλθω καί νά συγκαταριθμηθώ
μέ
τούς ευφραινομένους από τό φώς του προσώπου Σου καί νά κληρονομήσω τήν
αιώνια ζωή » .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου