Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015



Μια προσευχή


Κύριε,
σήμερα ήρθα μπροστά Σου όχι για να
ζητήσω… Ήρθα για να Σου πω « ευχαριστώ ».
Σ’ ευχαριστώ που, μέσα σ’ αυτόν
τον κόσμο, μας χάρισες τους πνευματικούς
πατέρες.
Για να έχουμε στον κατήφορο αναχώματα…
Για να έχουμε στους δύσκολους καιρούς
μας παρηγοριά…
Για να έχουμε στην ζοφερή μας
κοινωνία ακτίνες φωτός.
Έχουμε κάποιον να μιμηθούμε, έχουμε
κάποιον να ακολουθήσουμε…
Είμαστε τόσο προνομιούχοι όσοι
βρισκόμαστε μέσα στην μάνδρα της Εκκλησίας
Σου! Σε μια εποχή που όλα
απομυθοποιήθηκαν και κονιορτοποιήθηκαν,
εμείς, Κύριε, έχουμε τους ταπεινούς Σου
λευίτες πρότυπα ζωής. 
Βαδίζουν μπροστά, κόντρα στον άνεμο,
ανηφορίζουν στις απόκρημνες κορφές της
αγιότητος, μοχθούν, διακονούν,
θυσιάζονται…
Το μαύρο ράσο σκορπά φως στην
νυχτιά της ζωής, χαρίζει ελπίδα, θυμίζει
τον Ουρανό.
Κύριε, Σ’ ευχαριστούμε γιατί βλέπουμε
το ράσο και δυναμώνουμε, εμπνεόμαστε,
δεν δειλιάζουμε μπρός στις επαπειλούμενες
συμφορές… Σ’ ευχαριστούμε για την
ορατή ευλογία Σου στην πορεία της ζωής
μας…


Δεν υπάρχουν σχόλια: