Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 19 Οκτωβρίου

(Γ' ΛΟΥΚΑ)

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

«Σοί λέγω, έγέρθητι»

Ό Κύριος μας με τούς μαθητές του συνάντησε μία πονεμένη μητέρα έξω από την πόλη Ναΐν. Έσερνε ή καη­μένη τα βήματα της πίσω από το φέ­ρετρο τού μονάκριβου παιδιού της. Δάκρυα πολλά έτρεχαν από τα μάτια της. Άλλα και όλοι οι κάτοικοι τής Ναΐν μπροστά σ’ αυτό το σπαραγμό τής χήρας μητέρας είχαν συγκλονισθεί.
Ό Κύριος Ιησούς βλέποντας αυτή την τραγική σκηνή, προχώρησε προς εκείνους πού βάσταζαν τον νεκρό. Ακούμπησε το λείψανο και είπε προστακτικά στο νεκρό παιδί: Νέε μου σόι λέω νά σηκωθείς. Και αμέ­σως έγινε το μεγάλο θαύμα. Σηκώθη­κε και κάθησε στο φέρετρο ο νεκρός και άρχισε νά μιλάει. Και τον παρέ­δωσε ζωντανό στη μητέρα του.
Με το θαύμα αυτό ο Χριστός και με τις άλλες νεκραναστάσεις πού έκα­με έπεκύρωσε μία σημαντική του απάντηση. Όταν ήρθαν οι μαθητές του Ιωάννου τού Βαπτιστού και τον ρώτησαν: «Συ είσαι ό ερχόμενος ή άλ­λον προσδοκώμεν». Ό Κύριος τότε τούς είπε: «Πορευθέντες απαγγείλα­τε Ιωάννη εκείνα πού είδατε. Κωφοί άκούουσι, λεπροί καθαρίζονται, νε­κροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζον­ται. Και μακάριος έστιν ός έάν μή σκανδαλισθή έν έμοί» (Λουκά ζ’ 22).
Αυτή την μαρτυρία έχουμε από το στόμα τού Χριστού ότι: «Νεκροί εγεί­ρονται». Και αυτή ή μαρτυρία είναι μεγάλη προσδοκία.«Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών καί ζωήν του μέλλοντος αιώνος», ομολο­γούμε στο Σύμβολο τής Πίστεως σεκάθε θεία Λειτουργία. Είναι βασικό δόγμα τής Εκκλησίας μας ή ανάστα­ση των νεκρών. Και ή μεγάλη αυτή αλήθεια είναι τόσο παρήγορη για τις ψυχές μας.Σε κάθε αποχωρισμό και μπροστά σε κάθε φέρετρο, ας μη ξεχνάμε την μεγάλη αυτή προσδοκία: «Προσδοκώ άνάστασιν νεκρών».
Όταν έχουμε κοντά μας μία χήρα μάνα πού κλαίει σπαρακτικά για τον θάνατο του μονάκριβου παιδιού της, όπως ή χήρα τής Ναΐν, ας τής πούμε στοργικά: Μην απογοητεύεσαι καη­μένη μάνα Χριστιανή, «οί νεκροί εγεί­ρονται». Μην απελπίζεσαι λοιπόν, αφού πιστεύεις στα λόγια τα αιώνια και αθάνατα του Κυρίου μας. Σκού­πισε τα δάκρυα σου. Γιατί το παιδί σου, εξακολουθεί νά ζει αιώνια και θα αναστηθεί, όταν έλθει ο Κύριος. Νά ζεις με την μεγάλη προσδοκία «Προσ­δοκώ άνάστασιν νεκρών».
Και συ άνθρωπε μου πού έχασες την καλή σύζυγο σου, την μητέρα των παιδιών σου, μη θρηνείς απαρηγόρη­τα. Ό απόστολος Παύλος μάς παραγ­γέλλει: «...ίνα μή λυπήσθε καθώς καί οί λοιποί οί μή έχοντες ελπίδα» (Α’ Θεσ. ε’ 13).Σεις οι Χριστιανοί μάς λέει ο Από­στολος του Χριστού δεν πρέπει νά αγνοείτε τις θεϊκές αλήθειες για τούς κεκοιμημένους σας, για νά μη λυπήσθε και άπελπίζεσθε, όπως κάνουν οι ειδωλολάτρες πού δεν έχουν ελπίδα αναστάσεως.Εμείς οι Χριστιανοί πιστεύουμε ακράδαντα ότι «οί νεκροί εγείρονται».
Γι' αυτό και ομολογούμε και το φω­νάζουμε με όλη μας την καρδιά το δόγμα τής αναστάσεως των νεκρών: «Προσδοκώ άνάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος»
Αλλά που στηρίζεται το παρήγο­ρο αυτό δόγμα τής αναστάσεως των νεκρών;Όπως συμβαίνει με όλα τα δόγ­ματα τής πίστεως μας, στηρίζεται πρώτα-πρώτα στην Αγία μας Γραφή και κατόπιν στην Ιερά Παράδοση τής Εκκλησίας μας.Οι προφήτες τής Παλαιάς Διαθή­κης Ησαΐας, Ιεζεκιήλ και Ώσηέ μι­λάνε πολύ καθαρά για την ελπίδα πού έχουν για την ανάσταση των νεκρών. Γράφει ο προφήτης Ησαΐας: «άναστήσονται οί νεκροί και έγερθήσονται οί έν τοις μνημείοις» (Ήσ. κστ' 19). Δηλαδή οι νεκροί θα αναστηθούν και θα εγερθούν όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στα μνήματα.
Ό δε προφήτης Δανιήλ λέει πολύ καθαρά ότι: «πολλοί τών καθευδόντων έν γης χώματι έξεγερθήσονται, ούτοι εις ζωήν αίώνιον και ούτοι εις όνειδισμόν και εις αίσχύνην αίώνιον» (Δανιήλ ιβ' 2). Πολλοί από αυτούς πού κοιμούνται στους τάφους θα ση­κωθούν, άλλοι για νά πάνε στην αιώ­νια ζωή και άλλοι ντροπιασμένοι στην αιώνια καταισχύνη.Εντύπωση μάς κάνει και το πα­ράδειγμα των επτά Μακκαβαίων, πού με γενναιότητα ομολόγησαν την πί­στη τους και βάδισαν στον θάνατο, με την απόλυτη πεποίθηση ότι «ό βα­σιλιάς του κόσμου θα μάς αναστήσει σε μία αιώνια ζωή, εφ' όσον εμείς πε­θαίνουμε πιστοί στους νόμους Του» (Μακ. ζ' 9).
Στην Καινή Διαθήκη έχουμε πολ­λές μαρτυρίες και από το στόμα τού Κυρίου μας και των Αποστόλων, για την ανάσταση των νεκρών. Αναφέ­ρουμε μόνο μία συγκλονιστική μαρτυ­ρία του Χριστού μας: «Θα αναστη­θούν όλοι από τα μνήματα. Και όσοι μεν έπραξαν έργα καλά, θα αναστη­θούν για νά απολαύσουν ζωή αιώνια. Εκείνοι δε πού έπραξαν έργα αμαρ­τωλά θα αναστηθούν για νά δικαστούν και νά κατακριθούν» (Ίωάν. ε' 29).
Αυτή είναι ή μεγάλη μας προσδο­κία. Στον καθημερινό μας αγώνα ας μην ξεχνάμε αυτή τη γλυκεία προσ­δοκία. Και ας είμαστε ψυχικά έτοιμοι για την πραγματοποίηση αυτής τής προσδοκίας.

Για τον απουσιάζοντα συνοδοιπόρο: Β.Σ. Φοιτήτρια Θεολογίας