Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 12 Οκτωβρίου
(Δ' ΛΟΥΚΑ)
ΠΟΤΕ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ;
«Ό σπόρος έστίν ό λόγος του Θεού».
Ό Κύριος μας ερμηνεύοντας την θαυμάσια παραβολή του Σπορέως στους μαθητές του, παραβάλλει το σπόρο που ρίχνει ο γεωργός με τον λόγο του Θεού. Όμως με θλίψη διαπιστώνουμε και μέσα από την παραβολή, άλλα και από τα πολλά κηρύγματα που γίνονται σήμερα, ότι τις περισσότερες φορές δεν καρποφορεί ο λόγος του Θεού. Γιατί άραγε; Τι φταίει; Μήπως ο σπόρος δεν είναι καλός; Ή ο τρόπος πού γίνεται ή σπορά δεν είναι ο κατάλληλος; Μήπως ακόμα φταίει το έδαφος πάνω στο όποιο πέφτει;
Ας εξετάσουμε προσεκτικά τις διάφορες περιπτώσεις για νά δούμε πότε και πώς ο λόγος του Θεού, θα έχει μέσα μας και γύρω μας μεγάλη καρποφορία.
Και πρώτα-πρώτα ας δούμε μήπως φταίει ο σπόρος. Δηλαδή αν ο σπόρος είναι καλός. Αν ο λόγος του Θεού είναι πράγματι γνήσιος και αληθινός. Γιατί το κήρυγμα του λόγου του Θεού είναι διάλογος πού αναμοχλεύει τις καρδιές. Δεν είναι λόγια ωραία, για νά άρέοη κανείς στο ακροατήριο. Ούτε πάλι είναι επίδειξη γνώσεων εγκυκλοπαιδικών και ίστοριούλες με ανέκδοτα πού είναι ευχάριστα στα αυτιά των ανθρώπων.
Ό απόστολος Παύλος γράφει προφητικά στον μαθητή του Τιμόθεο γι’ αύτη την εκτροπή: «Θα έρθει καιρός που δεν θα ανέχονται την ορθή διδασκαλία οι άνθρωποι, αλλά σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, θα διαλέγουν ένα σωρό δασκάλους, πού θα τους γαργαλίζουν ευχάριστα την ακοή τους με τις ψευτοδιδασκαλίες τους. Και έτσι θα τούς αποστρέψουν από την αλήθεια και θα τούς στρέψουν την προσοχή στα παραμύθια» (Β’ Τιμ. δ’ 3,4).
Όλα αυτά πού αναφέρει ο Απόστολος τού Χριστού, δείχνουν ότι οι ψευτοδιδάσκαλοι χρησιμοποιούν σάπιο σπόρο, πού δεν είναι ο γνήσιος σπόρος, δηλαδή ο ζωντανός λόγος του Θεού.
Στην προς Εβραίους επιστολή έχουμε μία θαυμάσια περιγραφή, για την δραστικότητα πού έχει ο αληθινός λόγος του Θεού: «Ζωντανός και δραστήριος είναι ο λόγος του Θεού και πιο κοφτερός από κάθε καλοτροχισμένο δίκοπο μαχαίρι. Είναι ικανός νά μπαίνει μέσα σ’ όλη την ύπαρξη τού άνθρωπου, μέχρι πού νά ξεχωρίζει την ψυχή και τα πνευματικά χαρίσματα του άνθρωπου, τις αρθρώσεις και το μυαλό του. Και έχει τη δύναμη νά έρευνα και νά κρίνει και τιςπιο αφανείς και κρυφές σκέψεις και έννοιες της καρδίας» (Έ6ρ. δ’ 12).
Το κήρυγμα λοιπόν για νά συναντήσει τον εσωτερικό μας άνθρωπο και για νά χτυπήσει τις χορδές της καρδιάς μας, για νά έχει ανταπόκριση και καρποφορία πνευματική, πρέπει νά είναι ο ζωντανός λόγος του Θεού.
Εάν ο σπόρος είναι καλός, ας προσέξουμε κατόπιν τον τρόπο πού γίνεται ή πνευματική σπορά. Γιατί ή καλή σπορά είναι τέχνη, πού δεν μπορεί νά την κάνη κανείς σωστά, αν δεν την ξέρη. Υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις, για νά πετύχει ή σπορά και για νά έχουμε πλούσια καρποφορία. Ό σπόρος είναι ανάγκη νά σπείρεται κατά το ίδιο μέτρο, όχι σε μία θέση πυκνός και σε άλλη αραιός. Ακόμη χρειάζεται νά γνωρίζει κανείς τον τόπο και τα όρια του χωραφιού. Γιατί αν περνά ο δρόμος, δεν πρέπει ο γεωργός νά ρίχνει τον σπόρο με γεμάτο το χέρι του, γιατί ο σπόρος χάνεται. Επίσης πριν γίνει ή σπορά χρειάζεται νά οργωθεί το χωράφι και νά βγουν οι πέτρες και νά εκριζωθούν τα αγκάθια. Εάν δεν κάνη κανείς αυτή την προεργασία και δεν διάλεξη τον κατάλληλο καιρό για τη σπορά, δεν θα μπόρεση ποτέ νά έχει πλούσια συγκομιδή.
Ακόμη όλα τα χωράφια δεν κάνουν για όλες τις καλλιέργειες. Άλλα χωράφια αποδίδουν, όταν τα σπείρουμε σιτάρι και άλλα όταν σπείρουμε καλαμπόκι.Χρειάζεται λοιπόν πολλή προσοχή και σύνεση και θείος φωτισμός προκειμένου κανείς νά κάνη σπορά θείου λόγου.Γιατί αν δεν προσέξει τον τρόπο της σποράς και το έδαφος, θα έχει τρομερή αποτυχία.
Εδώ χρειάζεται ή αυτοκριτική των εργατών του Ευαγγελίου, των σποριάδων τού θείου λόγου. Στην αυτοκριτική μας αυτή, ας καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας, στον μεγάλο Σποριά, τον Κύριο μας και τον απόστολο Παύλο, πού έγινε τέλειος μιμητής του.Τότε θα διαπιστώσουμε πολλά λάθη μας. Ακούμε το κήρυγμα με πνεύμα κριτικής ή με πνεύμα μαθητείας;
Ας καθαρίζουμε λοιπόν το εσωτερικό μας από όλα αυτά τα ζιζάνια, ώστε στην καλή και αγαθή γη τής καρδιάς μας νά αποδώσει ο λόγος του Θεού «καρπόν έκατονταπλασίονα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου