ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Την 14η Σεπτεμβρίου ή Εκκλησία εορτάζει την ύψωση του τιμίου σταυρού. Και οι πιστοί αισθάνονται την ήμερα αυτή σαν δεύτερη Μεγάλη Παρασκευή και νηστεύουν αυστηρά, όπως τη Μεγάλη Παρασκευή.
Ό σταυρός λέγεται τίμιος, διότι έχει τιμή, αξία, αφού με το βαρύ τίμημα του σταυρού, της σταυρικής θυσίας, ο Κύριος μας εξαγόρασε από την αμαρτία και μας έκανε ιδικούς του. Και επειδή ο σταυρός έχει τιμή, αξία, γι' αυτό οι πιστοί τιμούν το σταυρό ποικιλοτρόπως.
Καυχώνται για το σταυρό, όπως ο Παύλος, κάνουν το σημείο του σταυρού, ασπάζονται και προσκυνούν το σταυρό, φορούν το σταυρό σαν φυλακτό και σαν κόσμημα, σταυρώνουν διάφορα πράγματα για νά είναι ευλογημένα, σταυρώνονται και οι ίδιοι για νά έχουν χάρι, ενίσχυση, βοήθεια, προστασία και γενικώς ευλογία.
Ό σταυρός από τούς πιστούς χρησιμοποιείται σε πλείστες εκδηλώσεις και ανάγκες της ζωής τους. Ό σταυρός, θα λέγαμε, σημαδεύει όλη τη ζωή των πιστών. Και όχι μόνο τη ζωή, άλλά και το θάνατο. Πάνω στους τάφους είναι σταυρός, ο όποιος σημαίνει, ότι θ' ακολουθήσει άνάστασις, ένδοξη άνάστασις για τους πιστούς.
Άλλ' ο σταυρός δεν έχει μόνο φίλους, έχει και εχθρούς· δεν έχει μόνο προσκυνητές, έχει και υβριστές.
Έξω του Χριστιανισμού εχθροί του σταυρού είναι οι Ιουδαίοι.
Καίτοι ή Παλαιά Διαθήκη σε πολλά σημεία προτύπωνε το σταυρό και προφήτευε το πάθος του Μεσσία' καίτοι ο σταυρός έκανε θαύματα και στην εποχή τής Παλαιάς Διαθήκης· καίτοι ο Ιησούς προείπε, ότι θα υψωνόταν στο σταυρό, εν τούτοις οι Ιουδαίοι δεν πίστευσαν στον Εσταυρωμένο. Γι' αυτούς ο Εσταυρωμένος ήταν «σκάνδαλον» (Α' Κορ. 1:23). Γι' αυτούς ο σταυρός γινόταν αιτία νά διώκουν τούς ομοεθνείς τους, πού πίστευαν στο Χριστό (Γαλ. 6:12).
Οι Ιουδαίοι περίμεναν Μεσσία, ο όποιος θα ικανοποιούσε τούς εθνικούς και σωβι-νιστικούς τους πόθους και θα τούς έκανε κοσμοκράτορες! Τέτοιο Μεσσία οι Εβραίοι περιμένουν μέχρι σήμερα.
Εχθροί του σταυρού υπάρχουν όχι μόνον έξω του Χριστιανισμού, άλλά και εντός του Χριστιανισμού. Ό σταυρός σημαίνει κακοπάθεια.
Ό σταυρός σημαίνει θυσίες σε κόπο, σε χρόνο, σε χρήμα, σε ονειδισμό, σε διωγμό, σε θλίψεις και δοκιμασίες. Ό σταυρός σημαίνει πόνο. Ό σταυρός, αν παραστεί ανάγκη, σημαίνει και αυτοθυσία.
Ό ιδικός μας αρχηγός, ο Χριστός, δεν υποσχέθηκε καλοπέραση στους ακολούθους του σ' αυτό τον κόσμο. «Έλεγε προς πάντας- Εί τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι, άπαρνησάσθω εαυτόν και άράτω τόν σταυρόν αύτοϋ καθ' ήμέραν και άκολουθείτω μοι» (Μάρκ. 9:23).
Ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο το «καθ' ήμέραν». Ό Χριστός θέλει καθημερινώς νά σηκώνομε σταυρό. Άλλά δυστυχώς πολλοί, βαπτισμένοι χριστιανοί, θέλουν καθημερινώς νά καλοπερνούν, όπως ο πλούσιος τής παραβολής, ο «εύφραινόμενος καθ' ήμέραν λαμπρώς» (Λουκ. 16:19). Και αν τούς βρίσκουν δοκιμασίες, δυσφορούν, γογγύζουν, βλασφημούν.
Αυτοί είναι εχθροί του σταυροί εντός του Χριστιανισμού. Γι' αυτούς ο Παύλος γράφει: «Πολλοί περιπατοϋσιν, ούς πολλάκις έλεγον ύμϊν, νύν δέ και κλαίων λέγω, τούς εχθρούς τοΰ σταυρού τού Χρίστου, ών τό τέλος απώλεια, ών ό Θεός ή κοιλία και ή δόξα έν τη αισχύνη αυτών, οι τά επίγεια φρονούντες» (Φιλιπ. 3:18-19).
Μεταφράζουμε: Πολλοί, για τους οποίους πολλές φορές σας έλεγα, τώρα δε και κλαίοντας σας λέγω, ζουν ως εχθροί του σταυρού του Χριστού. Αυτών το τέλος είναι ή απώλεια. Αυτών ο Θεός είναι ή κοιλιά. Αυτοί θεωρούν δόξα πράγματα αισχύνης. Αυτοί ενδιαφέρονται για τα επίγεια.
Σήμερα πόσοι λεγόμενοι χριστιανοί ενδιαφέρονται μόνο για το σώμα και όχι για το πνεύμα! Πόσοι ενδιαφέρονται μόνο για την καθημερινότητα και όχι για την αιωνιότητα! Πόσοι «έλογίσαντο παίγνιον (= διασκέδασιν) είναι τήν ζωήν ημών και τόν βίον πανηγυρισμόν επικερδή»! (Σοφ. Σολ. 15:12).
Κλαίει ο απόστολος και θρηνεί τούς υλιστές και σαρκολάτρες αυτούς χριστιανούς, οι όποιοι γλεντώντας και χοροπηδώντας σπεύδουν προς την απώλεια, προς την αιώνια δυστυχία.
Ή εποχή μας ως κατ' εξοχήν υλιστική και σαρκολατρική είναι κατ' εξοχήν άντισταυρική και κατ' εξοχήν αξιοθρήνητη.
Εχθροί του σταυρού εντός τού Χριστιανισμού είναι οι βλάσφημοι οι χυδαίως βλασφημούντες το σταυρό τού Χριστού.
Ό Κύριος και Θεός ανέβηκε στο σταυρό και υπέστη το φρικτότερο μαρτύριο για νά τούς σώσει, και αυτοί, αντί νά συγκινούνται από το σταυρό και νά πλημμυρίζει ή καρδιά τους από ευγνωμοσύνη προς τον Εσταυρωμένο, ανοίγουν το στόμα τους, στόμα βόθρο, στόμα κόλαση, και υβρίζουν αισχρώς το όργανο της σωτηρίας και αυτόν βεβαίως τον Εσταυρωμένο.
Διότι, όπως ή τιμή και ή προσκύνηση τού σταυρού από τούς πιστούς ανεβαίνουν στον Εσταυρωμένο, έτσι και ή βλασφημία του σταυρού από τούς ασεβείς ανεβαίνει στον Εσταυρωμένο και ματαιώνει τη σωτηρία τους.
Αξιοθρήνητοι οι ζώντες άντισταυρική ζωή, αξιοθρήνητοι και οι χυδαίοι υβριστές τού σταυρού. Αν δεν κόψουν τη βλασφημία, θα τούς κόψη ο Θεός, θα τούς θανάτωση με τον δεύτερο θάνατο, την αιώνια δυστυχία. Μερικές φορές βλάσφημοι τιμωρούνται και σ' αυτή τη ζωή με διάφορες τιμωρίες και με πρώτο θάνατο, σωματικό.
Ήταν άγια ή έμπνευση ευσεβούς ιερομόναχου των Αθηνών, ο όποιος σε αυτοκόλλητη ταινία έγραψε, «ΠΡΟΣΟΧΗ! ΜΗ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΕ ΤΑ ΘΕΙΑ! ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ!», και ευσεβείς οδηγοί την αυτοκόλλητη ταινία επικόλλησαν στο αυτοκίνητο τους, για νά τη διαβάζουν άλλοι οδηγοί και άλλοι άνθρωποι προς αποφυγή της βλασφημίας.
Οι βλάσφημοι του σταυρού και των θείων γενικώς οφείλουν νά παύσουν νά βλασφημούν, και όσοι δεν βλασφημούν οφείλουν νά συντελέσουν στον περιορισμό και την εξάλειψη τής βλασφημίας προσευχόμενοι για τη διόρθωση των βλάσφημων, συμβουλεύοντες αυτούς, ελέγχοντες αυτούς με καλό τρόπο, και οτιδήποτε άλλο πράττοντες με τον φωτισμό του Θεού.
Εχθροί του σταυρού είναι και οι Χιλιοστοί ή Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά. Διερωτώμεθα: Αυτοί είναι εχθροί εντός του Χριστιανισμού ή έξω του Χριστιανισμού; Μάλλον έξω του Χριστιανισμού και εντός του Σιωνισμού.
Είναι τόσο σατανική ή διδασκαλία τους, ώστε νά μη δύνανται νά θεωρηθούν ούτε κακοί χριστιανοί, όπως άλλοι κακόδοξοι, άλλ' αντίχριστοι. Άλλωστε πώς νά θεωρηθούν κακοί έστω χριστιανοί οι αρνητές της θεότητος του Χρίστου;
Οι Χιλιασταί ή Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά είχαν το σταυρό ως έμβλημα στο περιοδικό τους «Σκοπιά».
Αλλά κατόπιν απέρριψαν το σταυρό, τον παριστάνουν σαν πάσσαλο, ομιλούν γι’ αυτόν με αισχρά λόγια, και σε μας, πού τιμούμε το σταυρό, φέρουν κατ' αυτού δύο ενστάσεις.
Ή μία ένσταση: Πώς τιμάτε και προσκυνείτε το σταυρό, αφού υπήρξε όργανο εγκλήματος, φρικτής θανατικής εκτελέσεως;
Ερωτούμε και εμείς τούς Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά: Πώς έχετε και χρησιμοποιείτε μαχαίρι, Αφοί το μαχαίρι είναι φονικό όργανο και μ' αυτό έσφάγησαν εκατομμύρια άνθρωποι; Θα μας απαντήσουν οι Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά: Εμείς δεν χρησιμοποιούμε το μαχαίρι ως φονικό όργανο, άλλά για νά κόβομε το ψωμί, τα φρούτα κλπ. 'Ωραία! Και εμείς, απαντούμε στην ένσταση των Ψευδο-Μαρτύρων του Ίεχωβά, δεν χρησιμοποιούμε το σταυρό ως εγκληματικό όργανο, δεν σταυρώνουμε και δεν θανατώνουμε κανένα, άλλά χρησιμοποιούμε το σταυρό με καλή έννοια, ως σύμβολο θυσίας και σωτηρίας.
Ή δεύτερη ένσταση: Είναι ειδωλολατρία νά προκυνήτε το σταυρό.
Απαντούμε: Ειδωλολατρία είναι το νά λατρεύει κανείς είδωλο. Και είδωλο είναι το νά θεωρεί κανείς ένα αντικείμενο Θεό. 'Αλλ' εμείς δεν θεωρούμε το σταυρό είδωλο,Θεό- τον θεωρούμε απλώς σύμβολο, σύμβολο θυσίας και σωτηρίας. Συνεπώς δεν είμεθα ειδωλολάτρες. Οι δε Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά, οι όποιοι θεωρούν εμάς ειδωλολάτρες, είναι συκοφάντες και αμαθείς.
Και ας μάθουν, ότι ή προσκύνησις του σταυροί στηρίζεται σε χωρία τής Γραφής, όπως το «προσκυνείτε τω ύποποδίω τών ποδών αυτού» και το «προσκυνείτε εις τόν τόπον, ού έστησαν οί πόδες αύτού» (Ψαλμ. 98[99]:5, 131[132]:7 αντιστοίχως).
Ας μάθουν επίσης, ότι εμείς δεν προσκυνούμε το σταυρό αυτόν καθ' εαυτόν, άλλ' εν σχέσει προς τον Εσταυρωμένο.
Ή τιμή στο σταυρό ανεβαίνει στον Εσταυρωμένο. Ας μάθουν δε ακόμη οι αμαθείς Ίεχωβΐτες, ότι δια του σταυρού ο Θεός έκανε θαύματα ήδη από τον καιρό τής Παλαιάς Διαθήκης, και κάνει θαύματα μέχρι σήμερα.
Αδελφοί Ορθόδοξοι! Είμεθα αμαρτωλοί, άλλ' όχι εχθροί του σταυρού. Είμεθα φίλοι και προσκυνητές του σταυρού. Μαζί με τον απόστολο Παύλο καυχώμεθα για το σταυρό, καυχώμεθα, διότι ο Χριστός, ο Κύριος μας και ο Θεός μας, τόσο πολύ μας αγάπησε, ώστε σταυρώθηκε για μάς.
Κάνουμε αγώνα νά ζούμε έστω και λίγο τη σταυρική ζωή.
Και ελπίζουμε στο έλεος, το όποιο, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού σταυρού, δυνάμει δηλαδή τής σταυρικής θυσίας του, θα παράσχει ο Εσταυρωμένος σ' όσους τιμούν το σταυρό του, άλλά σηκώνουν και ιδικό τους σταυρό.
(Από τον "ΣΤΑΥΡΟ")
Την 14η Σεπτεμβρίου ή Εκκλησία εορτάζει την ύψωση του τιμίου σταυρού. Και οι πιστοί αισθάνονται την ήμερα αυτή σαν δεύτερη Μεγάλη Παρασκευή και νηστεύουν αυστηρά, όπως τη Μεγάλη Παρασκευή.
Ό σταυρός λέγεται τίμιος, διότι έχει τιμή, αξία, αφού με το βαρύ τίμημα του σταυρού, της σταυρικής θυσίας, ο Κύριος μας εξαγόρασε από την αμαρτία και μας έκανε ιδικούς του. Και επειδή ο σταυρός έχει τιμή, αξία, γι' αυτό οι πιστοί τιμούν το σταυρό ποικιλοτρόπως.
Καυχώνται για το σταυρό, όπως ο Παύλος, κάνουν το σημείο του σταυρού, ασπάζονται και προσκυνούν το σταυρό, φορούν το σταυρό σαν φυλακτό και σαν κόσμημα, σταυρώνουν διάφορα πράγματα για νά είναι ευλογημένα, σταυρώνονται και οι ίδιοι για νά έχουν χάρι, ενίσχυση, βοήθεια, προστασία και γενικώς ευλογία.
Ό σταυρός από τούς πιστούς χρησιμοποιείται σε πλείστες εκδηλώσεις και ανάγκες της ζωής τους. Ό σταυρός, θα λέγαμε, σημαδεύει όλη τη ζωή των πιστών. Και όχι μόνο τη ζωή, άλλά και το θάνατο. Πάνω στους τάφους είναι σταυρός, ο όποιος σημαίνει, ότι θ' ακολουθήσει άνάστασις, ένδοξη άνάστασις για τους πιστούς.
Άλλ' ο σταυρός δεν έχει μόνο φίλους, έχει και εχθρούς· δεν έχει μόνο προσκυνητές, έχει και υβριστές.
Έξω του Χριστιανισμού εχθροί του σταυρού είναι οι Ιουδαίοι.
Καίτοι ή Παλαιά Διαθήκη σε πολλά σημεία προτύπωνε το σταυρό και προφήτευε το πάθος του Μεσσία' καίτοι ο σταυρός έκανε θαύματα και στην εποχή τής Παλαιάς Διαθήκης· καίτοι ο Ιησούς προείπε, ότι θα υψωνόταν στο σταυρό, εν τούτοις οι Ιουδαίοι δεν πίστευσαν στον Εσταυρωμένο. Γι' αυτούς ο Εσταυρωμένος ήταν «σκάνδαλον» (Α' Κορ. 1:23). Γι' αυτούς ο σταυρός γινόταν αιτία νά διώκουν τούς ομοεθνείς τους, πού πίστευαν στο Χριστό (Γαλ. 6:12).
Οι Ιουδαίοι περίμεναν Μεσσία, ο όποιος θα ικανοποιούσε τούς εθνικούς και σωβι-νιστικούς τους πόθους και θα τούς έκανε κοσμοκράτορες! Τέτοιο Μεσσία οι Εβραίοι περιμένουν μέχρι σήμερα.
Εχθροί του σταυρού υπάρχουν όχι μόνον έξω του Χριστιανισμού, άλλά και εντός του Χριστιανισμού. Ό σταυρός σημαίνει κακοπάθεια.
Ό σταυρός σημαίνει θυσίες σε κόπο, σε χρόνο, σε χρήμα, σε ονειδισμό, σε διωγμό, σε θλίψεις και δοκιμασίες. Ό σταυρός σημαίνει πόνο. Ό σταυρός, αν παραστεί ανάγκη, σημαίνει και αυτοθυσία.
Ό ιδικός μας αρχηγός, ο Χριστός, δεν υποσχέθηκε καλοπέραση στους ακολούθους του σ' αυτό τον κόσμο. «Έλεγε προς πάντας- Εί τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι, άπαρνησάσθω εαυτόν και άράτω τόν σταυρόν αύτοϋ καθ' ήμέραν και άκολουθείτω μοι» (Μάρκ. 9:23).
Ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο το «καθ' ήμέραν». Ό Χριστός θέλει καθημερινώς νά σηκώνομε σταυρό. Άλλά δυστυχώς πολλοί, βαπτισμένοι χριστιανοί, θέλουν καθημερινώς νά καλοπερνούν, όπως ο πλούσιος τής παραβολής, ο «εύφραινόμενος καθ' ήμέραν λαμπρώς» (Λουκ. 16:19). Και αν τούς βρίσκουν δοκιμασίες, δυσφορούν, γογγύζουν, βλασφημούν.
Αυτοί είναι εχθροί του σταυροί εντός του Χριστιανισμού. Γι' αυτούς ο Παύλος γράφει: «Πολλοί περιπατοϋσιν, ούς πολλάκις έλεγον ύμϊν, νύν δέ και κλαίων λέγω, τούς εχθρούς τοΰ σταυρού τού Χρίστου, ών τό τέλος απώλεια, ών ό Θεός ή κοιλία και ή δόξα έν τη αισχύνη αυτών, οι τά επίγεια φρονούντες» (Φιλιπ. 3:18-19).
Μεταφράζουμε: Πολλοί, για τους οποίους πολλές φορές σας έλεγα, τώρα δε και κλαίοντας σας λέγω, ζουν ως εχθροί του σταυρού του Χριστού. Αυτών το τέλος είναι ή απώλεια. Αυτών ο Θεός είναι ή κοιλιά. Αυτοί θεωρούν δόξα πράγματα αισχύνης. Αυτοί ενδιαφέρονται για τα επίγεια.
Σήμερα πόσοι λεγόμενοι χριστιανοί ενδιαφέρονται μόνο για το σώμα και όχι για το πνεύμα! Πόσοι ενδιαφέρονται μόνο για την καθημερινότητα και όχι για την αιωνιότητα! Πόσοι «έλογίσαντο παίγνιον (= διασκέδασιν) είναι τήν ζωήν ημών και τόν βίον πανηγυρισμόν επικερδή»! (Σοφ. Σολ. 15:12).
Κλαίει ο απόστολος και θρηνεί τούς υλιστές και σαρκολάτρες αυτούς χριστιανούς, οι όποιοι γλεντώντας και χοροπηδώντας σπεύδουν προς την απώλεια, προς την αιώνια δυστυχία.
Ή εποχή μας ως κατ' εξοχήν υλιστική και σαρκολατρική είναι κατ' εξοχήν άντισταυρική και κατ' εξοχήν αξιοθρήνητη.
Εχθροί του σταυρού εντός τού Χριστιανισμού είναι οι βλάσφημοι οι χυδαίως βλασφημούντες το σταυρό τού Χριστού.
Ό Κύριος και Θεός ανέβηκε στο σταυρό και υπέστη το φρικτότερο μαρτύριο για νά τούς σώσει, και αυτοί, αντί νά συγκινούνται από το σταυρό και νά πλημμυρίζει ή καρδιά τους από ευγνωμοσύνη προς τον Εσταυρωμένο, ανοίγουν το στόμα τους, στόμα βόθρο, στόμα κόλαση, και υβρίζουν αισχρώς το όργανο της σωτηρίας και αυτόν βεβαίως τον Εσταυρωμένο.
Διότι, όπως ή τιμή και ή προσκύνηση τού σταυρού από τούς πιστούς ανεβαίνουν στον Εσταυρωμένο, έτσι και ή βλασφημία του σταυρού από τούς ασεβείς ανεβαίνει στον Εσταυρωμένο και ματαιώνει τη σωτηρία τους.
Αξιοθρήνητοι οι ζώντες άντισταυρική ζωή, αξιοθρήνητοι και οι χυδαίοι υβριστές τού σταυρού. Αν δεν κόψουν τη βλασφημία, θα τούς κόψη ο Θεός, θα τούς θανάτωση με τον δεύτερο θάνατο, την αιώνια δυστυχία. Μερικές φορές βλάσφημοι τιμωρούνται και σ' αυτή τη ζωή με διάφορες τιμωρίες και με πρώτο θάνατο, σωματικό.
Ήταν άγια ή έμπνευση ευσεβούς ιερομόναχου των Αθηνών, ο όποιος σε αυτοκόλλητη ταινία έγραψε, «ΠΡΟΣΟΧΗ! ΜΗ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΕ ΤΑ ΘΕΙΑ! ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ!», και ευσεβείς οδηγοί την αυτοκόλλητη ταινία επικόλλησαν στο αυτοκίνητο τους, για νά τη διαβάζουν άλλοι οδηγοί και άλλοι άνθρωποι προς αποφυγή της βλασφημίας.
Οι βλάσφημοι του σταυρού και των θείων γενικώς οφείλουν νά παύσουν νά βλασφημούν, και όσοι δεν βλασφημούν οφείλουν νά συντελέσουν στον περιορισμό και την εξάλειψη τής βλασφημίας προσευχόμενοι για τη διόρθωση των βλάσφημων, συμβουλεύοντες αυτούς, ελέγχοντες αυτούς με καλό τρόπο, και οτιδήποτε άλλο πράττοντες με τον φωτισμό του Θεού.
Εχθροί του σταυρού είναι και οι Χιλιοστοί ή Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά. Διερωτώμεθα: Αυτοί είναι εχθροί εντός του Χριστιανισμού ή έξω του Χριστιανισμού; Μάλλον έξω του Χριστιανισμού και εντός του Σιωνισμού.
Είναι τόσο σατανική ή διδασκαλία τους, ώστε νά μη δύνανται νά θεωρηθούν ούτε κακοί χριστιανοί, όπως άλλοι κακόδοξοι, άλλ' αντίχριστοι. Άλλωστε πώς νά θεωρηθούν κακοί έστω χριστιανοί οι αρνητές της θεότητος του Χρίστου;
Οι Χιλιασταί ή Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά είχαν το σταυρό ως έμβλημα στο περιοδικό τους «Σκοπιά».
Αλλά κατόπιν απέρριψαν το σταυρό, τον παριστάνουν σαν πάσσαλο, ομιλούν γι’ αυτόν με αισχρά λόγια, και σε μας, πού τιμούμε το σταυρό, φέρουν κατ' αυτού δύο ενστάσεις.
Ή μία ένσταση: Πώς τιμάτε και προσκυνείτε το σταυρό, αφού υπήρξε όργανο εγκλήματος, φρικτής θανατικής εκτελέσεως;
Ερωτούμε και εμείς τούς Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά: Πώς έχετε και χρησιμοποιείτε μαχαίρι, Αφοί το μαχαίρι είναι φονικό όργανο και μ' αυτό έσφάγησαν εκατομμύρια άνθρωποι; Θα μας απαντήσουν οι Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά: Εμείς δεν χρησιμοποιούμε το μαχαίρι ως φονικό όργανο, άλλά για νά κόβομε το ψωμί, τα φρούτα κλπ. 'Ωραία! Και εμείς, απαντούμε στην ένσταση των Ψευδο-Μαρτύρων του Ίεχωβά, δεν χρησιμοποιούμε το σταυρό ως εγκληματικό όργανο, δεν σταυρώνουμε και δεν θανατώνουμε κανένα, άλλά χρησιμοποιούμε το σταυρό με καλή έννοια, ως σύμβολο θυσίας και σωτηρίας.
Ή δεύτερη ένσταση: Είναι ειδωλολατρία νά προκυνήτε το σταυρό.
Απαντούμε: Ειδωλολατρία είναι το νά λατρεύει κανείς είδωλο. Και είδωλο είναι το νά θεωρεί κανείς ένα αντικείμενο Θεό. 'Αλλ' εμείς δεν θεωρούμε το σταυρό είδωλο,Θεό- τον θεωρούμε απλώς σύμβολο, σύμβολο θυσίας και σωτηρίας. Συνεπώς δεν είμεθα ειδωλολάτρες. Οι δε Ψευδο-Μάρτυρες του Ίεχωβά, οι όποιοι θεωρούν εμάς ειδωλολάτρες, είναι συκοφάντες και αμαθείς.
Και ας μάθουν, ότι ή προσκύνησις του σταυροί στηρίζεται σε χωρία τής Γραφής, όπως το «προσκυνείτε τω ύποποδίω τών ποδών αυτού» και το «προσκυνείτε εις τόν τόπον, ού έστησαν οί πόδες αύτού» (Ψαλμ. 98[99]:5, 131[132]:7 αντιστοίχως).
Ας μάθουν επίσης, ότι εμείς δεν προσκυνούμε το σταυρό αυτόν καθ' εαυτόν, άλλ' εν σχέσει προς τον Εσταυρωμένο.
Ή τιμή στο σταυρό ανεβαίνει στον Εσταυρωμένο. Ας μάθουν δε ακόμη οι αμαθείς Ίεχωβΐτες, ότι δια του σταυρού ο Θεός έκανε θαύματα ήδη από τον καιρό τής Παλαιάς Διαθήκης, και κάνει θαύματα μέχρι σήμερα.
Αδελφοί Ορθόδοξοι! Είμεθα αμαρτωλοί, άλλ' όχι εχθροί του σταυρού. Είμεθα φίλοι και προσκυνητές του σταυρού. Μαζί με τον απόστολο Παύλο καυχώμεθα για το σταυρό, καυχώμεθα, διότι ο Χριστός, ο Κύριος μας και ο Θεός μας, τόσο πολύ μας αγάπησε, ώστε σταυρώθηκε για μάς.
Κάνουμε αγώνα νά ζούμε έστω και λίγο τη σταυρική ζωή.
Και ελπίζουμε στο έλεος, το όποιο, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού σταυρού, δυνάμει δηλαδή τής σταυρικής θυσίας του, θα παράσχει ο Εσταυρωμένος σ' όσους τιμούν το σταυρό του, άλλά σηκώνουν και ιδικό τους σταυρό.
(Από τον "ΣΤΑΥΡΟ")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου