Ένα τίποτα που αναζητά το παν

Τα πάντα γύρω μας είναι Θεός. Αρκεί να βρούμε τη δύναμη να το νιώσουμε. Είναι όταν κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη τόσο βαθιά μέσα στα μάτια ώστε να νιώσεις τον Χριστό σ' αυτά τα μάτια που βλέπεις και μπορούν και σε κοιτούν. Αυτό είναι πίστη.

Σημασία δεν έχει να εξομολογούμαστε και να κοινωνούμε τακτικά νομίζοντας πως είμαστε ψυχικά υγιείς. Σημασία έχει να μπορούμε με τις πράξεις μας να είμαστε ικανοί φορείς του Χριστού. Η λύση δε βρίσκεται στις ευχές, ούτε στη Θεία Κοινωνία, ούτε στην εξομολόγηση, γιατί η θρησκεία μας δεν μπορεί να μας χαρίσει τη σωτηρία, αν εμείς δε θέλουμε να τη δεχτούμε, αν δεν έχουμε προαίρεση. Η λύση βρίσκεται μέσα μας και ακούει στο όνομα πίστη, αγάπη, σεβασμός, δικαιοσύνη, ευσπλαχνία, πραότητα, ευγνωμοσύνη. Κι όλα αυτά να τα νιώθουμε σε όλα τα πράγματα από το πιο μικρό ως το πιο σημαντικό.

Από το πιο μικρό σάπιο φύλλο που βλέπουμε να πέφτει από ένα δέντρο μέχρι τους ίδιους τους ανθρώπους που συναντούμε καθημερινά σε όλα υπάρχει ο Θεός. Σε καθετί που συναντούμε βλέπουμε το πρόσωπο του Χριστού. Πράττοντας εις βάρος τους, ζημιώνουμε τους εαυτούς μας και το Θεό.

Ας αφήσουμε την ψυχή μας ελεύθερη να νιώσει το θαύμα που υπάρχει γύρω μας. Κι όλα αυτά είναι λόγια από ένα τίποτα, που αναζητά να φτάσει το παν.