Του Πρεσβυτέρου Δημητρίου Λ. Λάμπρου.

Αγαπητοί μου Ενορίτες και ευλογημένοι Χριστιανοί.

Τα Χριστούγεννα παρατηρεί πολύ εύστοχα ο Ιερός Χρυσόστομος είναι << η Μητρόπολις των Εορτών >>.

Κέντρο της ζωής ο Χριστός. Κέντρο της ζωής του ανθρώπου η Σάρκωση του Θεού Λόγου. Στόχος μας η αγιότητα. Σκοπός μας η ένωση με τον Χριστό. << Άγιοι Γίνεσθε >>, μας παρακαλεί. Μας ζητάει να γίνουμε τέλειοι. Το εννοεί. Αποκλειστικά σε εμάς η απόφαση ποιο δρόμο θα πάρουμε. Τον ανήφορο που οδηγεί στην Αγκαλιά Του η τον κατήφορο που οδηγεί στην μίζερη ύπαρξη του ατομισμού! Ας μην παραμείνουμε πιόνια σε μια σκακιέρα στημένη με πρωταγωνιστή την αμαρτία και την απελπισία. Ας μην παραμείνουμε στα σύγχρονα ανάκτορα του Ηρώδη. Ας μην κολλήσουμε στο ρεβεγιόν και στα ξενύχτια. Ας μην παραμείνουμε κοιλιόδουλοι

στη σάρκα και στο φούλ του άσου και στο καρέ της ντάμας! Στο άκουσμα του θυμιατού, στην αγωνία να προλάβουμε, στο πρωινό χασμουρητό, στα νυσταγμένα μάτια της καλής πρόθεσης, στο παγωμένο στασίδι, σε όλα αυτά ο Κύριος μας καλεί να << χορτάσουμε >> προσφέροντας ο Ίδιος το Τίμιο Σώμα Του και το Τίμιο Αίμα Του, να ξεφύγουμε από την κάλπικη ζωή της απάτης και, την νοθεία της γοητείας των παθών.

Τα λόγια είναι πολλά αλλά και η  ουσία μία και σταθερή. Ζώ για τον Χριστό. Μόνο για τον Χριστό. Κάνω ότι αρέσει μόνο στον Χριστό. Δεν υπάρχουν δρόμοι και σταυροδρόμια. Ο δρόμος είναι ένας. Πορεία προς Βηθλεέμ. Οι Μάγοι ξεκίνησαν από κάπου και έφτασαν στον Γεννηθέντα Χριστό. Εμείς άραγε ποιόν δρόμο θα πάρουμε για να ξεφύγουμε από τα γιατί της αμφιβολίας;

Χρόνια πολλά και ευλογημένα. Αγιασμένα από το Θεό.

Με όση Αγάπη Χριστού έχω.

Ο Εφημέριος και Πνευματικός σας Πατέρας.

Πρεσβύτερος

Δημήτριος Λ. Λάμπρου

Ιερεύς και αμόναχος

Τάχα και ρακενδύτης

Δόκιμος υμνογράφος

Μελανείμων και τάλας.