Πεντηκοστή .

Οι Πράξεις των Αποστόλων αποδίδονται στον Ευαγγελιστή Λουκά και αναφέρονται κυρίως στη ζωή και τα έργα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η συγγραφή των Πράξεων δεν μπορεί να τοποθετηθεί πριν από το 62-63 μ.Χ., γιατί ο Λουκάς συνεχίζει την αφήγησή του μέχρι το τέλος του δευτέρου έτους της φυλακίσεως του Παύλου στη Ρώμη. Ο τόπος της συγγραφής δεν μπορεί να καθοριστεί με βεβαιότητα. Πιθανολογείται η Αντιόχεια γιατί από κει κατά πάσα πιθανότητα καταγόταν ο Λουκάς, ή η Ιερουσαλήμ επειδή ο Λουκάς γνώριζε την πόλη αυτή και τις διάφορες πολιτικές και θρησκευτικές της οργανώσεις. Ακόμα πιθανολογείται και η Έφεσος γιατί γνώριζε καλά τα έθιμα και το καθεστώς.Μετά την Ανάστασή Του, ο Χριστός παρουσιαζόταν κατά διαλείμματα για σαράντα ημέρες, εμφανιζόταν στους μαθητές και τους μιλούσε για τα μυστήρια και τις αλήθειες της βασιλείας του Θεού.Και ενώ έτρωγε την ίδια τροφή με τους μαθητές Του. (Μετά την Ανάσταση ο Χριστός δεν χρειαζόταν τροφή αλλά έγινε κατά συγκατάβαση για την απόδειξη της Αναστάσεως). Καθώς έτρωγε μαζί τους, τους έδωσε την παραγγελία να μην απομακρύνονται από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν να πραγματοποιηθεί η υπόσχεση περί Αγίου Πνεύματος, το οποίο θα έστελνε ο πατέρας του. Γιατί ο Ιωάννης μεν βάπτιζε με απλό νερό και το βάπτισμα του δεν είχε τη δύναμη να αναγεννήσει όσους το ελάμβαναν. Εσείς όμως τους είπε θα βαπτιστείτε με Άγιο Πνεύμα, όχι πολλές μέρες μετά από αυτές που διερχόμαστε.
Τι είναι το βάπτισμα του Πνεύματος;
Η αόρατη χάρη και δύναμη που επισκέπτεται το εσωτερικό του ανθρώπου και αναπαύεται εν τη καρδία αυτού, καθαρίζουσα και αγιάζουσα όλο τον άνθρωπο. Η μεταβολή αυτή γίνεται μυστηριωδώς και ξεπερνάει την ανθρώπινη κατανόηση. Βλέπουμε όμως τα αποτελέσματά της. Εσωτερική ειρήνη και χαρά είναι τα πρώτα συναισθήματα τα οποία δοκιμάζει η ψυχή που έχει γευτεί την αναγέννηση. Αλλαγή βίου και νέος τρόπος ζωής, αύξηση της εν Χριστώ ζωής, τήρηση των εντολών του Θεού.Οι μαθητές ήρθαν στο Χριστό και τον ρωτούσαν αν θα αποκαθιστούσε στις μέρες που ζούσαν, στην εποχή τους, τη βασιλεία για το λαό Ισραήλ. Ο Χριστός τους απάντησε ότι δεν έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τα χρόνια ή τους μήνες, γιατί αυτό ανήκει στην εξουσία του Θεού κι αυτός μόνο γνωρίζει το πότε αυτά θα συντελεστούν. Τους είπε όμως ότι θα λάβουν ενίσχυση και δύναμη όταν έρθει πάνω τους το Άγιο Πνεύμα και θα είναι μάρτυρες του βίου και της διδασκαλίας Του και στην Ιερουσαλήμ και σε όλη την Ιουδαία μέχρι το πιο μακρινό σημείο της γης. Και αφού τα είπε αυτά, ανυψώθηκε προς τα πάνω και σύννεφο παρουσιάστηκε σαν όχημα από κάτω και τον πήρε από τα μάτια τους. Κι ενώ είχαν καρφωμένο το βλέμμα τους στον ουρανό, δύο άγγελοι εμφανίστηκαν ως άντρες, στάθηκαν κοντά τους με λευκά φορέματα και τους είπαν; Γιατί στέκεστε και παρατηρείτε με απορία τον ουρανό; Ο Ιησούς ο οποίος αναλήφθηκε στον ουρανό θα έρθει κατά τον ίδιο τρόπο με το σώμα του δηλαδή και καθήμενος πάνω σε σύννεφο όπως τώρα. Ο τρόπος της επανόδου δηλαδή, της δευτέρας παρουσίας, θα είναι όμοιος με τον τρόπο της αναλήψεως. Θα έρθει και πάλι εν νεφέλαις, και συνοδευόμενος όχι μόνο από δυο αγγέλους αλλά από στρατιές αγγέλων. Αυτή ήταν μια παρήγορη υπόσχεση γι'αυτό και οι απόστολοι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά.Ανέβηκαν στο υπερώο, στο πάνω πάτωμα του σπιτιού, όπου συναθροίζονταν συχνά όλοι οι πιστοί και περίμεναν όλοι μαζί την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Ήταν εκεί λοιπόν ο Πέτρος και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης και ο Ανδρέας, ο Φίλιππος και ο Θωμάς, ο Βαρθολομαίος και ο Ματθαίος, ο Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου και ο Σίμων ο Ζηλωτής και ο Ιούδας ο υιός του Ιακώβου. Αυτοί λοιπόν ήσαν προσκαρτερούντες. (σημαίνει εμμένω επιμελώς, συνεχώς σε κάτι). Παρέμεναν ακούραστοι και καρτερικοί, ομοθυμαδόν (ομού θυμός= ψυχή, καρδιά). Πλήρης αρμονία των αισθημάτων. Ήταν όλοι ενωμένοι εν αγάπη και δεν υπήρχε μεταξύ τους κάποια διαφωνία. Ήταν ακούραστοι και καρτερικοί στην προσευχή και τη δέηση μαζί με τις γυναίκες που ακολούθησαν το Χριστό από τη Γαλιλαία, με τη Μαρία τη μητέρα του Χριστού και μαζί με τους νομιζομένους αδελφούς αυτού.Έτσι λοιπόν συμπληρώθηκαν οι ημέρες της Πεντηκοστής, δηλαδή 7 εβδομάδες μετά το Πάσχα. Πεντηκοστή ήταν μια από τις μεγαλύτερες εορτές των Ιουδαίων που αλλιώς την ονόμαζαν «εορτή των Ευχαριστιών» ή «εορτή των επτά εβδομάδων» ή «εορτή των απαρχών». Έφερναν τα πρώτα γεννήματα στο ναό του Σολωμόντα για να ευλογηθούν. Η εορτή της συγκομιδής. Την ημέρα εκείνη έγινε η ίδρυση της εκκλησίας των Ιεροσολύμων. Όλοι οι πιστοί (ομοθυμαδόν) (ομού θυμός) με το ίδιο φρόνημα με μια ψυχή με μια καρδιά, χωρίς έριδες μεταξύ τους, με αγάπη. Υπήρχε δηλαδή ομοψυχία μεταξύ τους. Πλήρης αρμονία αισθημάτων. Τους συνέδεε η αγάπη και μεταξύ τους δεν υπήρχαν διαφωνίες. Ήταν ενωμένοι στο αυτό μέρος και ξαφνικά ακούστηκε μια βοή από τον ουρανό σαν βοή σφοδρού ανέμου. Δε χρησιμοποιεί τη λέξη άνεμος αλλά πνοή. Η πνοή αυτή ήταν το σύμβολο του Πνεύματος που κατέβαινε στους μαθητές. Στη βιβλική γλώσσα η ενέργεια του Πνεύματος εκπροσωπείται με την πνοή ή συμβολίζεται με τον άνεμο. Είπε ο Δαυίδ περί του Θεού ότι Αυτός είναι ο «εξάγων ανέμους εκ θησαυρών αυτού». Μοιάζει με την οδό του ανέμου που δε γνωρίζει από πού έρχεται και πού πάει.Τα σημεία της εκχύσεως του Αγ. Πνεύματος υπήρξαν διπλά. Για την ακοή, βοή όμοια προς τον βίαιο άνεμο και για την όραση, γλώσσες σαν φωτιά. Δεν ήταν πραγματική φωτιά. Είχαν το χρώμα της φωτιάς και έλαμπαν σαν τη φωτιά. Η Θεός είναι πυρ καταναλίσκον. Όπως η φωτιά έχει φωτιστική και καυστική δύναμη, έτσι και ο λόγος των Αποστόλων θα φώτιζε τους πιστούς. Το πυρ είναι σύμβολο της παρουσίας και δυνάμεως του Θεού. Όπως ο αναμμένος άνθρακας είχε καθαρίσει τη γλώσσα του Ησαία, έτσι και οι γλώσσες του πυρός θα καθάριζαν και θα αγίαζαν τους Αποστόλους. Οι γλώσσες έγιναν ορατές γιατί από το Πνεύμα έχουμε το λόγο του Θεού και δια του πνεύματος ο Χριστός θα μιλούσε στον κόσμο.Το άγιο πνεύμα μαλακώνει τις σκληρές καρδιές των ανθρώπων και χαρίζει στο εσωτερικό του ανθρώπου ευσεβή αισθήματα. Δεν έλαβαν το πνεύμα, τη χάρη, αλλά γέμισαν με αυτό. (Εδώ το ρήμα επλήσθησαν δηλώνει την έκχυση του Αγ. Πνεύματος) Το Πνεύμα δεν είχε παρουσιαστεί ξανά στην Παλαιά Διαθήκη με αυτό τον τρόπο. Το Προφητικό χάρισμα στην Π.Δ. παρείχετο σποραδικά και σε χρόνο περιορισμένο, ενώ στους μαθητές του Χριστού τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος θα έμεναν μονίμως σε όλους. Νέα εποχή ήρθε στον κόσμο, κατά την οποία οι άνθρωποι επρόκειτο να ζήσουν έχοντας ουράνιο πολίτευμα και θα γίνουν μέτοχοι της θείας ζωής. Ο Χριστός έδωσε το πνεύμα στους μαθητές για να αποκτήσουν όχι μόνο με τη σωτηριώδη γνώση αλλά και τη δύναμη για να διαδώσουν και να κηρύξουν στον κόσμο τη γνώση που έλαβαν. Ήχος γέμισε όλο το σπίτι και είδαν να διαμοιράζονται πύρινες γλώσσες (γλώσσες που έμοιαζαν με φλόγες πυρός) και εκάθησαν στα κεφάλια των μαθητών (Από της κεφαλής επληρώθη ο άνθρωπος όλος) και γέμισαν από πνεύμα άγιο και άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες. Βρίσκονταν εκεί Ιουδαίοι από όλα τα μέρη και κάθε ένας άκουε τη δική του διάλεκτο. Έμειναν όλοι εκστατικοί και θαύμαζαν και απορούσαν και έλεγαν δεν είναι όλοι αυτοί Γαλιλαίοι και πως είναι δυνατόν να ακούμε ο καθένας τη δική του διάλεκτο. Δεν ήξεραν τι γίνεται. Τι σημαίνει αυτό το έκτακτο γεγονός; ποια εξήγηση μπορεί να δώσει κανείς; Άλλοι όμως περιγελούσαν και έλεγαν ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν πιει δυνατό κρασί και δεν ξέρουν τι λένε. Το Άγ. Πνεύμα έδωσε στους αποστόλους τη δύναμη να μιλούν ξένες γλώσσες τις οποίες δεν είχαν ποτέ μάθει. Διότι δεν ήταν ούτε επιστήμονες ούτε περιηγητές ούτε ταξιδιτες ούτε είχαν την ευκαιρία να μάθουν γλώσσες μέσα από βιβλία. Οι μαθητές με τη χάρη του Πνεύματος έγιναν αγιότεροι και πνευματικότεροι, αποσπασμένοι από τη ματαιότητα του παρόντoς κόσμου. Γέμισαν με τις ενισχύσεις και την παρηγοριά του Πνεύματος. Χαίρονταν περισσότερο από αγάπη προς το Χριστό, και με την ελπίδα του ουρανού κι όλοι οι φόβοι κι οι δισταγμοί τους χάθηκαν. Γέμισαν με τις δωρεές του Πνεύματος με δυνάμεις υπερφυσικές για να κάνουν ακόμα και θαύματα μέσα από τα οποία θα επιβεβαιωνόταν η αλήθεια του ευαγγελίου.Συνέχεια των μαθητών είναι και όλοι όσοι πίστεψαν από τους μαθητές κι οι επόμενες γενιές και ούτω καθ' εξής. Στη βάπτιση λαμβάνουμε Πνεύμα Άγιο μέσω του χρίσματος. Στη συνέχεια της ζωής ο άνθρωπος πρέπει να ενεργοποιεί το Πνεύμα το Άγιο συνέχεια μέσα από τα μυστήρια, τη θεία κοινωνία, την εξομολόγηση και τον εν Χριστώ βίο. Αυτοί που πίστεψαν, ακολούθησαν τη διδασκαλία του Χριστού, βαπτίστηκαν και ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, είναι οι μαθητές του Χριστού σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης και σε όλες τις εποχές. Αυτοί έχοντας τη χάρη του Αγ. Πνεύματος, βαθιά πίστη και ταπείνωση θα μπορούν όχι μόνο να κηρύξουν αλλά και να κάνουν ακόμα και θαύματα στο όνομα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.