ΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

7η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008

ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ

1. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΚΛΗΣΕΩΣ
Ό απόστολος Παύλος από τη φυλακή της Ρώμης παρακαλεί τούς Έφεσίους στο όνομα του Χρίστου, να πολιτευθούν άξίως της κλήσεως στην οποία ο Θεός τούς κάλεσε. Και παραθέτει κάποιες αρετές πού θα πρέπει νά έχουν σ' αυτή τη νέα εν Χριστώ πολιτεία τους. Νά ζουν δηλα­δή με ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με μακροθυμία και υπομονή, άνεχόμενοι με αγάπη ο ένας τα ελαττώματα του άλλου.
Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση σε όλους μας ότι ο φυλακισμένος Απόστολος του Χριστού δεν ζητάει από τούς Έφεσίους κάτι για τον εαυτό του, δεν ζητάει κάποια βοήθεια για τις στερήσεις του μέσα στη φυλακή ούτε ζητάει ν' αποφυλακισθεί. Άλλά ζητάει από αυτούς κάτι πολύ μεγά­λο, το μεγαλύτερο πού θα μπορούσε νά τούς ζητήσει: νά ζουν αξίως της κλήσεως τους. Ποια όμως είναι αυτή ή κλήση πού έκανε στους Έφεσίους και σε όλους εμάς ο Θεός και πώς θα πολιτευθούμε αξίως της κλήσεως;
Ό Θεός μάς έκανε την πλέον τιμητική κλήση πού θα μπορούσαμε νά δεχθούμε. Μάς κάλεσε νά γίνουμε υιοί Θεού, παι­διά του αγαπημένα. Και μάς αξίωσε νά έχουμε το πιο τιμημένο όνομα, το δικό του όνομα. Νά ονομαζόμαστε Χριστιανοί. Και μάς προόρισε νά γίνουμε πρίγκιπες του ουρανού, συμπολίτες στη Βασιλεία του, σύνθρονοι και συμβασιλείς του. Νά γίνουμε κατά χάριν θεοί.
Εμείς άραγε πόσο συχνά σκεπτόμαστε τη μεγάλη αυτή κλήση πού μάς έκανε ο Θεός; Και κατά πόσο συμπεριφερόμαστε ως κληρονόμοι του Θεού; Βέβαια είμα­στε πολιτογραφημένοι πολίτες της Βα­σιλείας του Θεού. Όμως οφείλουμε αυτή την ιδιότητα μας νά τη ζούμε. Νά μάς συνοδεύει αυτή παντού, σε οποιαδήποτε συναναστροφή και έργο μας. Νά είμα­στε όχι Χριστιανοί μόνο της Κυριακής άλλά κάθε ημέρας και ώρας, πάντοτε και παντού. Νά ζούμε ως πρόσωπα πού πρόκειται σύντομα νά κληθούμε στους ουρανούς, για νά εγκατασταθούμε στην ετοιμασμένη εκεί κληρονομιά μας.
Κι όταν το αισθανθούμε αυτό, δεν θα προσκολλάται ή καρδιά μας στη γη ούτε θ' αναζητούμε πάνω απ’ όλα τα υλικά α­γαθά. Όταν αισθανθούμε ότι ίσως και αύριο θα βρισκόμαστε στους ουρανούς, θα περιφρονήσουμε τα μάταια και αμαρ­τωλά και θα αγωνιστούμε νά γίνουμε άν­θρωποι πνευματικοί, άγιοι. Άγιοι όχι στα λόγια ούτε μόνο στις πράξεις μας, άλλά σε κάθε πλευρά τής ζωής μας. Στις δια­θέσεις μας, στις σκέψεις μας, στις επι­θυμίες μας. Στολίζοντας την ψυχή μας με τις αρετές πού αναφέρει ο απόστο­λος Παύλος. Κι έτσι θα θεμελιώνεται σι­γά - σιγά μέσα μας ή εν Χριστώ πολι­τεία και αγιότητα. Διότι ή αγιότητα δεν επιτυγχάνεται μόνο με τα φρικτά βασα­νιστήρια των μαρτύρων ή τις αιματηρές ασκήσεις των αναχωρητών. Άλλά και με τον καθημερινό μας αγώνα καλλιερ­γώντας λίγο - λίγο τις πρακτικές αρετές. Έτσι πολιτευόμαστε αξίως τής κλήσεως μας.
2. ΕΝΟΤΗΤΑ
Στη συνέχεια ο απόστολος Παύλος το­νίζει ιδιαιτέρως την ενότητα πού πρέπει νά έχουν οι πιστοί μεταξύ τους. Και λέει: νά φροντίζετε νά διατηρείτε τη μεταξύ σας ενότητα με την οποία μάς ένωσε το Άγιον Πνεύμα. Αποτελείτε ένα πνευματικό σώμα, την Εκκλησία, την όποια ζωοποιεί το ίδιο Άγιο Πνεύμα. Άλλά και όλοι σας μία ελπίδα έχετε, διότι ο Θεός σάς κάλε­σε όλους για την ίδια Βασιλεία και τα ίδια αγαθά.
Πού λοιπόν θεμελιώνεται ή ενότητα των πιστών; Ούτε σε ιδεολογική ούτε σε ψυχολογική βάση, άλλά σε μυστηριακή. Και ποια είναι αυτή; Ή πηγή τής ενότητας μας είναι ο ένας Κύριος, ή μία πίστη, το ένα Βάπτισμα. Όλοι οι πιστοί έχουμε βαπτισθεί και πιστεύουμε στον ένα και μόνο αληθινό Θεό. Κι όλοι μας αποβλέ­πουμε στον ίδιο ουρανό κι ελπίζουμε στην Ίδια ευτυχία, στον ίδιο Θεό. Αυτός είναι ο αρχηγός όλων μας, ο συνδετικός κρίκος και ο εγγυητής τής ένότητος. Με το δικό του αίμα μάς εξαγόρασε. Μέσα σ' όλους μας ο Ίδιος κατοικεί. Αυτός μάς δένει σφιχτά μεταξύ μας. Όχι απλώς για νά ζούμε ειρηνικά και για ν' αγαπούμε ο ένας τον άλλο, άλλά για νά είμαστε μέσα στην Εκκλησία του όλοι ένα πνευματικό σώμα, ένα πνεύμα, μία ψυχή.
Μπορεί βέβαια οι πιστοί νά διαφέρου­με στα σωματικά ή διανοητικά χαρίσμα­τα, νά έχουμε διαφορετική καλλιέργεια στην αρετή, διαφορετικούς χαρακτήρες, κλίσεις ή προτιμήσεις. Όμως ο Θεός μάς ενώνει όλους σε μία αδιάσπαστη ενότητα. Αυτή ή ενότητα δεν δημιουργεί ανταγωνισμούς και διαιρέσεις μεταξύ μας. Διότι δεν έχει άλλον Θεό ο πλούσιος και άλλον ο πτωχός, άλλον ο μορφωμένος και άλλον ο ολιγογράμματος. Όλοι μέσα στην Εκκλησία του Χριστού τα ίδια αγαθά απολαμβάνουμε. Άλλά και στην ουράνια Βασιλεία του όλοι θα απολαύσουμε τα ανεξάντλητα ουράνια αγαθά, τα όποια υπόσχεται ο Θεός στα παιδιά του.
Ας καλλιεργούμε λοιπόν μεταξύ μας οι πιστοί την ενότητα του Αγίου Πνεύματος με την ταπείνωση, την αγάπη,την υπομονή, την ανεκτικότητα. Αυτή ή ενότητα θα μάς κάνει πιο δυνατούς στους πειρασμούς και στον πνευματικό πόλεμο. Αυτή ή ενότητα θα μάς πλουτίσει με τις ανεξάντλητες δωρεές του Θεού και θα μάς καταστήσει μετόχους τής αιώνιας Βασιλείας του.