Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016





Η Υπαπαντή του Χριστού.

Στις 40 μέρες η Παναγία φέρνει το Θείο Βρέφος στον Ναό και Τον παραλαμβάνει ο «δίκαιος και ευλαβής» Συμεών.
Στην εβραϊκή γλώσσα Συμεών σημαίνει υπακοή ή «ού ήκουσε Κύριος» Ο άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, ήλθε στο ιερό εν Πνεύματι Αγίω. Έτσι αναγνώρισε τον Λόγο του Θεού. 
Ο Μ. Αθανάσιος λέγει πως ο άγιος Συμεών ήταν κατ' ουσίαν άνθρωπος αλλά κατά την αξίαν υπερκείμενος, πολύ πάνω από τους συνανθρώπους του. Ως προς την φύση άνθρωπος, ως προς την αρετή άγγελος.Είχε ως ενδιαίτημα την αισθητή Ιερουσαλήμ, αλλ' ως μητρόπολη είχε την άνω Ιερουσαλήμ. Όχι μόνο ήταν ανώτερος από τους ανθρώπους, αλλά «και των αγγέλων ο Συμεών υπέρτερος». Στον Ναό παραβρέθηκε και η προφήτις (εννοεί υποφήτις, δηλ εξηγεί τα παρόντα, σύμφωνα με τις προφητείες) Άννα, 84 ετών και χήρα, η οποία επίσης αναγνώρισε τον Θεό. Η παρουσία του δικαίου Συμεών και της Προφήτιδος Άννας έχει και μια άλλη πραγματικότητα, το ζεύγος των λογικών τρυγόνων, που υποδέχθηκε τον Χριστό, όταν ανέβηκε στον Ναό. Έτσι μαζί με το άλλο ζεύγος των άλογων τρυγόνων, το Άγιο Πνεύμα έστειλε και πνευματικό και πνευματέμφορο ζεύγος τρυγόνων, τον Συμεών και την Άννα. Αυτό φανερώνει, κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ποιοι και πως πρέπει να είναι αυτοί που πρόκειται να δεχθούν τον Χριστό. Από το όραμα του Προφήτη Ησαϊα, αφού ομολόγησε την ακαθαρσία των χειλέων του: «Και απεστάλη προς με εν των Σεραφείμ και εν χειρί είχεν άνθρακα, ον τη λαβίδι έλαβε από του θυσιαστηρίου και ήψατο του στόματός μου και είπεν. ιδού ήψατο τούτο των χειλέων σου και τας αμαρτίας σου περικαθαριεί». Έτσι εδώ λέγεται ότι άνθρακας είναι ο Χριστός. Η μυστική λαβίδα που κρατεί τον άνθρακα είναι η Παναγία, που τον συνέλαβε στην κοιλία της. Και η Παναγία δίδει τον άνθρακα αυτόν στον δίκαιο Συμεών. Ουράνιο θυσιαστήριο είναι η δόξα του Θεού, ο ουρανός. Γι αυτό ψάλλουμε «Κατελθόντ' εξ ουρανού τον Δεσπότην του παντός, υπεδέξατο αυτόν Συμεών ο Ιερεύς». Κι όπως δεν κατακάηκε ο δίκαιος Συμεών αλλά καθαρίστηκε όταν δέχθηκε τον άνθρακα Χριστόν, έτσι και κατά την θεία Κοινωνία ψάλλεται «ιδού ήψατο των χειλέων σου και αφελεί τας ανομίας σου και τας αμαρτίας σου περικαθαριεί», για να μην κατακαύσει τον άνθρωπο, ο οποίος πρέπει να έχει Πνεύμα Άγιον όπως ο Δίκαιος Συμεών. Ο Δίκαιος Συμεών είπε στην Θεοτόκο δύο προφητείες. Η πρώτη αναφερόταν στο πρόσωπο του Χριστού. «Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. β΄ 34). Αυτή η προφητεία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του Χριστού, αλλά εξακολουθεί να πραγματοποιείται στην ιστορία της ανθρωπότητας και στην προσωπική ζωή κάθε ανθρώπου, αφού πέφτουμε (από τις αμαρτίες) και αναστηνόμαστε συνεχώς. «Αντιλεγόμενον» είναι το σημείο της ενσαρκώσεως του χριστού, το οποίο αμφισβητείται από πολλούς. Η δεύτερη αναφέρεται στην Παναγία. «και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί». Ακριβώς αυτή η ρομφαία διήλθε την ψυχήν της Θεοτόκου κατά τον σταυρικό θάνατο του Χριστού. Αποκαλυφτήκαν δε όλοι οι λογισμοί των φίλων και εχθρών Του. Έτσι είναι και όλη η ζωή της Εκκλησίας. Άλλοι σώζονται κι άλλοι καταδικάζονται αρνούμενοι το σωτηριώδες έργο της. Η εορτή του σαραντισμού καθιερώθηκε και για όλους τους ανθρώπους. Ευλογείται μητέρα και βρέφος που ευχαριστούν τον Θεό για την σύλληψη και γέννηση του παιδιού. Ο Θεός, δια του Ιερέως μας το παραχωρεί εκ νέου για να το μεγαλώσουμε. Όμως στην πραγματικότητα ανήκει στον Θεό.Η Υπαπαντή του Χριστού δείχνει ότι ο Χριστός είναι η ζωή και το φως των ανθρώπων και ότι ο άνθρωπος πρέπει να αποβλέπει στην απόκτηση αυτού του ενυποστάτου φωτός και της ενυποστάτου ζωής.


( από το βιβλίο του Μητροπολίτη Ναυπάκτου  Ιεροθέου  Βλάχου,  "Οι Δεσποτικές Εορτές").

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016


Του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. 
Να τι πρέπει να κάνουμε, όταν είμαστε πληγωμένοι...

Όταν βρίσκεσαι πληγωμένος, επειδή έπεσες σε κάποιο αμάρτημα λόγω αδυναμίας σου η καμιά φορά με την θέλησί σου για κακό σου, μη δειλιάσης· ούτε να ταραχθής γι  αὐτό, αλλά αφού επιστρέψης αμέσως στο Θεό, μίλησε έτσι· «Βλέπε, Κύριέ μου· έκανα τέτοια πράγματα σαν τέτοιος που είμαι· ούτε ήταν δυνατό να περίμενες και τίποτα άλλο από εμένα τον τόσο κακοπροαίρετο και αδύνατο, παρά ξεπεσμό και γκρέμισμα».

Και εδώ, ξευτελίσου στα μάτια σου αρκετή ώρα και λυπήσου με πόνο καρδιάς για την λύπη που προξένησες στον Θεό και χωρίς να συγχυσθής, αγανάκτησε κατά των αισχρών σου παθών, ιδιαιτέρως δε και μάλιστα, εναντίον εκείνου του πάθους που έγινε αιτία να πέσης· έπειτα πες πάλι· «Ούτε μέχρι εδώ θα στεκόμουνα, Κύριέ μου, και θα αμάρτανα χειρότερα, εάν εσύ δεν με κρατούσες με την πολύ μεγάλη σου αγαθότητα».

Και ευχαρίστησέ τον και αγάπησέ τον περισσότερο παρά ποτέ θαυμάζοντας την τόση μεγάλη ευσπλαγχνία του, ότι και παρόλο που λυπήθηκε από σένα, πάλι σου δίνει το δεξί του χέρι και σε βοηθάει, για να μη ξαναπέσης στην αμαρτία· τελευταία πες, με μεγάλο θάρρος στη μεγάλη ευσπλαγχνία του· «Εσύ, Κύριέ μου, κάνε σαν εκείνος που είσαι και συγχώρεσέ με και μην επιτρέψης στο εξής να ζω χωρισμένος από σένα, ούτε να απομακρυνθώ ποτέ, ούτε να σε λυπήσω πλέον».

Και κάνοντας έτσι, μη σκεφθής αν σε συγχώρεσε, διότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο, παρά υπερηφάνεια, ενόχλησις του νου, χάσιμο του καιρού και απάτη του διαβόλου, χρωματισμένη με διάφορες καλές προφάσεις.

Γι  αὐτό, αφήνοντας τον εαυτό σου ελεύθερο στα ελεήμονα χέρια του Θεού, ακολούθησε την άσκησί σου, σαν να μην είχες πέσει. Και αν συμβή εξαιτίας της αδυναμίας σου να αμαρτήσης πολλές φορές την ημέρα και να μείνης πληγωμένος, κάνε αυτό που σου είπα όλες τις φορές, όχι με μικρότερη ελπίδα στο Θεό. Και κατηγορώντας περισσότερο τον εαυτό σου και μισώντας την αμαρτία περισσότερο, αγωνίσου να ζης με περισσότερη προφύλαξι.

Αυτή η εκγύνασις δεν αρέσει στο διάβολο· γιατί βλέπει πως αρέσει πολύ στο Θεό, επειδή και μένει ντροπιασμένος ο αντίπαλος, βλέποντας ότι νικήθηκε από εκείνον, που αυτός είχε πριν νικήσει. Γι  αὐτὸ και διαφορετικούς απατηλούς τρόπους χρησιμοποιεί για να μας εμποδίση να μη το κάνουμε.

Και πολλές φορές πετυχαίνει τον σκοπό του εξαιτίας της αμέλειάς μας και της λίγης φροντίδας που έχουμε στον εαυτό μας.

Γι  αὐτό, όσο εσύ βρεις δυσκολία σε αυτό από τον εχθρό, τόσο περισσότερο πρέπει να αγωνισθής να το κάνης πολλές φορές, ακόμη και αν μία μόνο φορά έπεσες· μάλιστα πρέπει αυτό να κάνης, αν, αφού αμαρτήσης, αισθάνεσαι ότι ενοχλείσαι και συγχύζεσαι και σε πιάνη απελπισία για να μπορέσης έτσι με αυτό να αποκτήσης ειρήνη και γαλήνη στην καρδιά σου και θάρρος μαζί· και αφού οπλισθής με αυτά τα όπλα, να στραφής στο Θεό.

Γιατί, αυτή η παρόμοια ενόχλησις και ταραχή που έχει κάποιος για την αμαρτία, δεν γίνεται επειδή με αυτό που έκανε λύπησε τον Θεό, αλλά γίνεται για τον φόβο της δικής του καταδίκης· και αυτό σημαίνει ότι, αυτή προέρχεται από την φιλαυτία, όπως πολλές φορές είπαμε.

Ο τρόπος λοιπόν, για να αποκτήσης την ειρήνη, είναι ο εξής· να ξεχάσης τελειωτικά την πτώσι και την αμαρτία σου και να παραδοθής στην σκέψι της μεγάλης και άφατης αγαθότητας του Θεού· και ότι, αυτός μένει πολύ πρόθυμος και επιθυμεί να συγχωρέση κάθε αμαρτία, όσο και αν είναι βαρειά, προσκαλώντας τον αμαρτωλό με διάφορους τρόπους και μέσα από διάφορους δρόμους, για να έλθη σε συναίσθησι και να ενωθή μαζί του σε αυτή την ζωή με την χάρι του· στην δε άλλη, να τον αγιάση με τη δόξα του και να τον κάνη αιώνια μακάριο.

Και αφού με αυτές και παρόμοιες σκέψεις και στοχασμούς, γαληνέψης το νου σου, τότε θα επιστρέψης στην πτώσι σου, κάνοντας όπως είπα πιο πάνω· κατόπιν, όταν έρθη η ώρα της εξομολογήσεως (την οποία σε προτρέπω να κάνης πολύ συχνά), θυμήσου όλες σου τις αμαρτίες, και με νέο πόνο και λύπη, για την λύπη του Θεού, και με πρόθεσι και απόφασι να μη τον λυπήσης πλέον, φανέρωσέ τες όλες στον Πνευματικό σου και κάνε με προθυμία τον κανόνα που θα σου ορίση.

Επιμέλεια: Ιερομονάχου Σιλουανού. 

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016






ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
ΗΜΩΝ ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ

ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΙΑΣ


  Γνωρίζετε βέβαια αγαπητοί μου αδελφοί, ότι από τότε πού έγινε η παράβασις των πρωτοπλάστων, δεν μπορεί η ψυχή να γνωρίσει, όπως πρέπει, τον Θεό, εάν δεν περιοριστή μακρυά από τους ανθρώπους και από κάθε περισπασμό. Διότι τότε θα δοκιμάσει τον πόλεμο των εχθρών της. Και αφού νικήσει σε κάθε προσβολή των αντιπάλων, τότε το πνεύμα του Θεού θα κατοικήσει μέσα της και όλος ο κόπος της θα μεταβληθεί σε χαρά και αγαλλίαση. Βέβαια στον καιρό του πολέμου θα υπομείνει θλίψεις, στενοχώριες και άλλα πολυποίκιλα βάσανα.Αλλά ας μη φοβηθεί. Δεν θά νικηθεί, εφ' όσον αγωνίζεται στην ησυχία.
  Αυτός ήταν ο λόγος πού οι άγιοι πατέρες ζούσαν απομονωμένοι στην έρημο, όπως ο Ηλίας ο Θεσβίτης, ο Ιωάννης ο βαπτιστής και όλοι οι υπόλοιποι πατέρες.
 Μη νομίσετε ότι οι άγιοι κατόρθωσαν να εξαγιασθούν ζώντας μεταξύ των ανθρώπων. Επέτυχαν να κατοικήσει μέσα τους η θεϊκή δύναμις, αφού προηγουμένως ασκήθηκαν πολύ στην ησυχία. Και τότε,στολισμένους με τις αρετές, τους έστελνε ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους οικοδομήσουν και ν α τους θεραπεύσουν.
Σαν ιατροί πού ήσαν, μπορούσαν να θεραπεύσουν τις ασθένειες των ανθρώπων. Για την ανάγκη αυτή ο Θεός τους αποσπούσε από την ησυχία και τους έστελνε στον κόσμο.Τότε όμως τους έστελνε, αφού θεράπευαν όλα τα δικά τους πάθη.Είναι αδύνατο να στείλει ο Θεός για την πνευματική ωφέλεια των ανθρώπων μια ψυχή πού είναι ακόμη ασθενής.
Όσοι λοιπόν πηγαίνουν στον κόσμο πριν ολοκληρωθούν, πηγαίνουν με το θέλημα το δικό τους και όχι με το θέλημα του Θεού.Ο Θεός μάλιστα λέει γι' αυτούς: «Εγώ μεν ουκ απέστελον αυτούς, αυτοί δέ αφ' εαυτών έτρεχον» (πρβλ. Ιερεμ. κα' 23).
Γι' αυτό δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους να προφυλάξουν ούτε άλλη ψυχή να οικοδομήσουν.
  Όσοι όμως στέλνονται από τον Θεό, δεν θέλουν βέβαια να χωρισθούν από την ησυχία, αφού γνωρίζουν ότι μ' αυτήν απέκτησαν τις θεϊκές δυνάμεις.Αναλαμβάνουν όμως την οικοδομή των ανθρώπων, για να μη παρακούσουν στον Δημιουργό.
 Σας φανέρωσα τους καρπούς της ησυχίας, τους οποίους αποδέχεται ο Θεός. Τώρα λοιπόν πού μάθατε την βοήθεια και την άξια της, προσπαθήστε να την οικειοποιηθείτε.
Οι περισσότεροι μοναχοί δεν την απέκτησαν.
 Έζησαν μέσα στον κόσμο και γι' αυτό δεν μπόρεσαν να νικήσουν τις τις επιθυμίες τους. Δεν θέλησαν να κοπιάσουν και ν' αποφύγουν την κοσμική σύγχυση, αλλά παρέμειναν μεταξύ των ανθρώπωνδημιουργώνταςπερισπασμούς. Για τον λόγο αυτό δεν δοκίμασαν την γλυκύτητα του Θεού ούτε αξιώθηκαν να κατοικήσει μέσα τους η θεϊκή δύναμις και να τους χαρίσει την μακαριά απόλαυση. Δεν κατοικεί μέσα τους η θεϊκή δύναμις, γιατί καταγίνονται με κοσμικές υποθέσεις και απασχολούνται με τα πάθη της ψυχής, με τους κοσμικούς επαίνους και τις επιθυμίες του παλαιού ανθρώπου.
 Ο Θεός μας γνώρισε τα μέλλοντα από τώρα.
 Παίρνετε δύναμη λοιπόν στους αγώνες σας. Διότι όσοι αποφεύγουν την ησυχία, δεν μπορούν να κυριαρχήσουν στις επιθυμίες τους ούτε να νικήσουν σε πνευματικές μάχες. Δεν έχουν μέσα τους την θεϊκή δύναμη, διότι αυτή δεν κατοικεί σε ψυχές υποδουλωμένες στα πάθη. Εσείς όμως αγωνισθείτε να νικήσετε τα πάθη και η χάρις του Θεού θα έλθει μόνη της μέσα σας.
 Υγιαίνετε εν Αγίω Πνεύματι.
Αμήν.

Επιμέλεια υπό του Ιερομονάχου π. Σιλουανού. 

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016


Του π. Σιλουανού. 

Για το νέο έτος που μόλις σαλπάρισε για ταξίδια μακρινά...!

Εγώ ο άνθρωπος του Θεού?, απευθύνομαι σε σένα τον άνθρωπο του κόσμου. Σου απλώνω το χέρι, όχι για να μου το απλώσεις κι εσύ. Σε κοιτώ στα μάτια, όχι για να με κοιτάξεις κι εσύ. Σε αγαπάω, όχι γιατί μπορεί κι εσύ να με αγαπάς. Σε συγχωρώ, όχι επειδή κι εσύ με συγχωρείς. Όλα αυτά και, άλλα πολλά, τα κάνω επειδή ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ και ΘΕΛΩ να γίνω οπλίτης παρατάξεως Κυρίου. Κατάλαβες;;;
( π. Σιλουανός ).