Του Πρεσβυτέρου Δημητρίου Λ. Λάμπρου

Κάποιος Πνευματικός Πατέρας, έκλαιγε στη προσευχή του υπέρ των ανθρώπων που εξομολογούσε. Κάποια στιγμή, ένιωσε μια δροσιά και ρίγος να τον πλησιάζει και, φωτίστηκε ο τόπος της προσευχής του. Τότε, άκουσε μια φωνή να του λέει << συνέχισε δίκαιε γέροντα την προσευχή σου και με τα δάκρυα θα σώσεις τα πρόβατά σου >>???. Μετά απο αυτό συνήλθε ο γέροντας και μονολόγησε. << Βρέ τι έπαθα ο καημένος! Δεν έχω μούτρα να προσευχηθώ στο Κύριο. Τι αμαρτίες κάνουν τα πρόβατά μου, αναρωτήθηκε ο ταπεινός ρασοφόρος...!Μετά απο αυτή τη σκέψη και, όσα συνέβησαν αύξησε την προσευχή και τις μετάνοιες, υπέρ των δικών του προβάτων...! ΑΜΗΝ.