Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 23 Μαϊου Εορτή της Αγίας Πεντηκοστής.
Ευαγγελιστής Ιωάννης ζ΄37-52.


Κείμενο:

Εν δε τη εσχάτη ημέρα τη μεγάλη της εορτής ειστήκει ο Ιησούς και έκραξε λέγων· εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν· ούπω γαρ ην Πνεύμα Άγιον, ότι Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη. Πολλοί ουν εκ του όχλου ακούσαντες τον λόγον έλεγον· ούτός εστιν αληθώς ο προφήτης· άλλοι έλεγον· ούτός εστιν ο Χριστός· άλλοι έλεγον· μη γαρ εκ της Γαλιλαίας ο Χριστός έρχεται; Ουχί η γραφή είπεν ότι εκ του σπέρματος Δαυίδ και από Βηθλεέμ της κώμης, όπου ην Δαυΐδ, ο Χριστός έρχεται; Σχίσμα ουν εν τω όχλω εγένετο δι΄ αυτόν. Τινές δε ήθελον εξ αυτών πιάσαι αυτόν, αλλ΄ ουδείς επέβαλεν επ΄ αυτόν τας χείρας. Ήλθον ουν οι υπηρέται προς τους αρχιερείς και Φαρισαίους, και είπον αυτοίς εκείνοι· διατί ουκ ηγάγετε αυτόν; Απεκρίθησαν οι υπηρέται· ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ο άνθρωπος. Απεκρίθησαν ουν αυτοίς οι Φαρισαίοι· μη και υμείς πεπλάνησθε; Μη τις εκ των αρχόντων επίστευσεν εις αυτόν η εκ των Φαρισαίων; Αλλ΄ ο όχλος ούτος ο μη γινώσκων τον νόμον επικατάρατοί εισί! Λέγει Νικόδημος προς αυτούς, ο ελθών νυκτός προς αυτόν, εις ων εξ αυτών· μη ο νόμος ημών κρίνει τον άνθρωπον, εάν μη ακούση παρ΄ αυτού πρότερον και γνω τι ποιεί· απεκρίθησαν και είπον αυτώ· μη και συ εκ της Γαλιλαίας ει; Ερεύνησον και ίδε ότι προφήτης εκ της Γαλιλαίας ουκ εγήγερται. Πάλιν ουν αυτοίς ο Ιησούς ελάλησε λέγων· εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ΄ έξει το φως της ζωής.

Μετάφραση:


Την τελευταία ημέρα της γιορτής, την πιο λαμπρή, στάθηκε ο Ιησούς μπροστά στο πλήθος και φώναξε: «Όποιος διψάει, να΄ ρθει σ΄ εμένα και να πιει. Μέσα από κείνον που πιστεύει σ΄ εμένα, καθώς λέει η Γραφή, ποτάμια ζωντανό νερό θα τρέξουν». Αυτό το είπε ο Ιησούς εννοώντας το Πνεύμα που θα έπαιρναν όσοι πίστευαν σ΄ αυτόν. Γιατί, τότε ακόμα δεν είχαν το Άγιο Πνεύμα, αφού ο Ιησούς δεν είχε δοξαστεί με την ανάσταση. Πολλοί άνθρωποι από το πλήθος, που άκουσαν αυτά τα λόγια, έλεγαν: «Αυτός είναι πραγματικά ο προφήτης που περιμένουμε». Άλλοι έλεγαν: «Αυτός είναι ο Μεσσίας». Ενώ άλλοι έλεγαν: «Ο Μεσσίας θα΄ ρθει από τη Γαλιλαία; Η Γραφή δεν είπε πως ο Μεσσίας θα προέρχεται από τους απογόνους του Δαβίδ και θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ, το χωριό καταγωγής του Δαβίδ;» Διχάστηκε, λοιπόν, το πλήθος εξαιτίας του. Μερικοί απ΄ αυτούς ήθελαν να τον πιάσουν, κανείς όμως δεν άπλωνε χέρι πάνω του. Γύρισαν, λοιπόν, πίσω οι φρουροί στους αρχιερείς και στους Φαρισαίους, και αυτοί τους ρώτησαν: «Γιατί δεν τον φέρατε;» Οι φρουροί απάντησαν: «Ποτέ άνθρωπος δε μίλησε όπως αυτός». Τους ξαναρώτησαν τότε οι Φαρισαίοι: «Μήπως παρασυρθήκατε κι εσείς; Πίστεψε σ΄ αυτόν κανένα μέλος του συνεδρίου ή κανείς από τους Φαρισαίους; Μόνον αυτός ο όχλος πιστεύει, που δεν ξέρουν το νόμο του Μωυσή και γι΄ αυτό είναι καταραμένοι». Τους ρώτησε τότε ο Νικόδημος, που ήταν ένας απ΄ αυτούς, εκείνος που είχε πάει στον Ιησού νύχτα λίγον καιρό πριν: «Μήπως μπορούμε σύμφωνα με το νόμο μας να καταδικάσουμε έναν άνθρωπο, αν πρώτα δεν τον ακούσουμε και δε μάθουμε τι έκανε;» Αυτοί του είπαν: «Μήπως κατάγεσαι κι εσύ από τη Γαλιλαία; Μελέτησε τις Γραφές και θα δεις πως κανένας προφήτης δεν πρόκειτε να έρθει από τη Γαλιλαία». Τότε ο Ιησούς τους μίλησε πάλι και τους είπε: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου· όποιος με ακολουθεί δεν θα πλανιέται στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως που οδηγεί στη ζωή».



Σχόλια:


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
(Ιω.7, 37-52 & 8, 12)

Η ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

«Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω»

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ έχει μόνο υλικές ανάγκες, έχει και πνευματικές. Πεινά και διψά το σώμα του. Όμως πεινά και διψά και το πνεύμα του. Σε τι συνίσταται η πνευματική δίψα του ανθρώπου; Να γνωρίσει την αλήθεια. Να ερμηνεύσει τα μυστήρια του σύμπαντος. Να συλλάβει το νόημα της ζωής. Να δώσει απάντηση στα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα που ορθώθηκαν μπροστά στο πνεύμα του από τότε που βρέθηκε πάνω στο πρόσωπο της γης.
Ο Κύριος, έχοντας υπόψη Του αυτή τη βαθιά πνευματική ανάγκη του ανθρώπου, διατυπώνει σήμερα στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε ένα υπέροχο προσκλητήριο: «Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω». Δηλαδή: Αν κάποιος διψά πνευματικά, ας έρθει κοντά μου να ξεδιψάσει. Ο Κύριος το προσκλητήριο Του αυτό δεν το απηύθυνε μόνο προς τους συγχρόνους Του Ιουδαίους. Τότε που κατά την τελευταία ημέρα του εορτασμού της σκηνοπηγίας προσέφεραν ως σπονδή νερό από την πηγή του Σιλωάμ στο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων για να θυμούνται τις μεγάλες ευεργεσίες του Θεού και ειδικά τους θαυμαστούς τρόπους με τους οποίους τους πότισε στην έρημο. Το απευθύνει και σε μας. Στους ανθρώπους κάθε εποχής, οι οποίοι ποθούν και ψάχνουν για να ανακαλύψουν την πηγή της αλήθειας και να ξεδιψάσουν στα καθάρια νερά της.
Είναι ο ίδιος η Αλήθεια. «Εγώ ειμί η αλήθεια» διακήρυξε (Ιω, 14, 6). Ενανθρώπησε για να την φανερώσει στους ανθρώπους, για να μαρτυρήσει γι’ αυτήν. «Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία», θα αποκριθεί στον Πιλάτο (Ιω. 18, 37). Και σήμερα, ημέρα της Πεντηκοστής, αποστέλλει στον κόσμο το Πανάγιο Πνεύμα Του για να οδηγεί τους ανθρώπους «εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιω. 16, 13).

Δια του Χριστού γνωρίζουμε τον ένα και αληθινό Θεό

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ, πιο συγκεκριμένα, ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια; Η αστείρευτη πηγή της αλήθειας, κοντά στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να ξεδιψάσει πνευματικά;
Ο Ιησούς Χριστός είναι η πηγή της αλήθειας γιατί μας αποκαλύπτει το πρόσωπο του αληθινού Θεού. «Ο νόμος δια Μωυσέως εδόθη», τονίζει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. «Η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο». Ο Χριστός, ο Μονογενής Υιός του Θεού «ο ών εις τον κόλπον του Πατρός, εκείνος εξηγήσατο» τα μυστήρια του Θεού, του Θεού, που «ουδείς εώρακε πώποτε» (Ιω. 1, 17-18). Γράφει ο άγιος Ειρηναίος: «Δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε με άλλον τρόπο τα περί του Θεού, αν ο Διδάσκαλος μας, που είναι ο Λόγος, δηλαδή αυτή η αλήθεια, δεν γινόταν άνθρωπος. Όντως κανείς άλλος δεν ήταν δυνατόν να μας αφηγηθεί την αλήθεια για τον Πατέρα παρά ο Λόγος Του».
Μόνο, λοιπόν, κοντά στον Ιησού Χριστό και δια του Ιησού Χριστού γνωρίζουμε τον ένα και αληθινό Θεό. Ο Θεός είναι ένας στην ουσία και Τριαδικός στις υποστάσεις. Είναι πρόσωπο και όχι μια τυφλή δύναμη ή ένα όν ασυνείδητο. Είναι πνεύμα, πνεύμα άπειρο και πανυπερτέλειο. Είναι η πηγή της αγιότητας, της αγαθότητας και της δικαιοσύνης. Είναι γεμάτος αγάπη. «Ο Θεός αγάπη εστίν» (Α’ Ιω. 4, 8, 16). Στο πρόσωπο του Χριστού και στη σταυρική Του θυσία βλέπουμε το κορύφωμα αυτής της θεϊκής αγάπης. «Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιω. 3,16).
Χάρη στη διδασκαλία αυτή του Χριστού οι άνθρωποι λυτρώθηκαν από τα είδωλα. Λευτερώθηκαν από τις πλάνες. Οδηγήθηκαν στην αληθινή θεογνωσία. «Η σάρκωση του Μονογενούς φωταγωγεί τους ανθρώπους προς την αληθή θεογνωσία» διδάσκει ένας αρχαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας.

Ο Χριστός αποκαλύπτει το μυστήριο του κόσμου

ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ο Χριστός γιατί μας εξηγεί το αίνιγμα του κόσμου που μας περιβάλλει. Τα πάντα είναι δημιουργήματα του Θεού, δημιουργήματα της αγάπης και της σοφίας του Θεού και όχι προϊόντα της τύχης. «Πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ έν ό γέγονεν» (Ιω. 1, 3). Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό ο υπεράγαθος Θεός δεν αρκέστηκε «τη εαυτού θεωρία, αλλ’ υπερβολή αγαθότητος» «εκ του μη όντος εις το είναι παράγει και δημιουργεί τα σύμπαντα, αόρατα τε και ορατά, και τον εξ ορατού και αοράτου συγκείμενον άνθρωπον».
Ο κόσμος, λοιπόν, δεν έγινε μόνος του. Δεν προήλθε τυχαία από το χάος. Δεν ξεφύτρωσε αυτόματα. Ούτε και υπήρχε πάντοτε, χωρίς αρχή και χωρίς κανένα σκοπό. Όπως διδάσκει ο απόστολος Παύλος, «εν τω Χριστώ εκτίσθη τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα...Τα πάντα δι΄αυτόν και εις αυτόν έκτισται» (Κολ. 1, 16). Γι΄ αυτό και πότε και πως και γιατί έγινε ο κόσμος, μας το αποκαλύπτει μόνο ο Κύριος Ιησούς και η αθάνατη διδασκαλία Του.

Ο Χριστός φωτίζει την ανθρώπινη περιέργεια

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ η αλήθεια διότι ερμηνεύει το μυστήριο του ανθρώπου και μας δίνει το βαθύτερο νόημα της ζωής του. Μας εξηγεί πως προήλθαμε. Όχι τυχαία. Όχι αυτόματα. Όχι από τον πίθηκο. Αλλά κατευθείαν από τον ίδιο τον Θεό. Οι άνθρωποι, κατά την ωραία έκφραση του Μεγάλου Βασιλείου, είμαστε όντα θεόπλαστα.
Ο Ιησούς μας φανερώνει ακόμη τη μεγάλη αξία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα ολόκληρης της δημιουργίας. Τα πάντα δημιουργήθηκαν για χάρη του. Τελευταίος ο άνθρωπος. «Κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωσιν» Θεού (Γεν. 1, 26). Με σώμα που διατρανώνει την πανσοφία του Θεού. Με ψυχή αθάνατη που προσδίδει στον άνθρωπο απέραντη αξία. Τόση αξία και τέτοια ανεκτίμητη σημασία, ώστε για τη λύτρωση του έγινε ο ίδιος ο Θεός άνθρωπος και έχυσε το αίμα Του πάνω στο σταυρό!
Από τον Ιησού Χριστό, τη σαρκωμένη Αλήθεια, γνωρίζουμε και τον προορισμό της υπάρξεως μας, το βαθύτερο νόημα της ζωής μας. Είναι το «καθ’ ομοίωσιν». Η κλήση μας να μοιάσουμε προς τον Θεό. Να ζήσουμε ενωμένοι μαζί Του. Να γίνουμε κοινωνοί θείας φύσεως (Β’ Πετρ. 1,4).
Για το σκοπό αυτό κατέβηκε στη γη. Ενανθρώπησε και σταυρώθηκε για να μας ελευθερώσει από τον ζυγό της αμαρτίας, να μας ανορθώσει από την πτώση, να καταστήσει εκ νέου βατό το δρόμο που οδηγεί στην ολόφωτη Βασιλεία Του. «Επειδή μετέδωκε του κρείττονος και ουκ εφυλάξαμεν», διδάσκει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, «μεταλαμβάνει του χείρονος, της ημετέρας λέγω φύσεως, ίνα δι’ εαυτού εν εαυτώ ανακαινίση μεν το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, διδάξη δε ημάς την ενάρετον πολιτείαν και ταύτην δι’ εαυτού ποιήση ημίν ευεπίβατον...».

Που μπορούμε να ξεδιψάσουμε πνευματικά

ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ του ανθρώπου η πνευματική δίψα. Η βαθιά κι επίπονη αναζήτηση της αλήθειας για τον Θεό, τον κόσμο και τον άνθρωπο. το πρόβλημα για μας – για τον κάθε άνθρωπο – είναι που θα ψάξουμε να τον ανακαλύψουμε. Κοντά σε ποιές πηγές θα προσπαθήσουμε να ξεδιψάσουμε. Διότι πρέπει να ομολογήσουμε ότι υπάρχουν δρόμοι που οδηγούν σε τραγικά αδιέξοδα. Και πηγές με θολά και γλυφά νερά με τα οποία ο άνθρωπος είναι αδύνατο να ξεδιψάσει.
Ο Κύριος Ιησούς σήμερα μας υποδεικνύει τον ένα, μοναδικό και ασφαλή δρόμο. Είναι αυτός που οδηγεί κοντά Του, στην πηγή της αλήθειας: «Εάν τις διψά, ερχέσθω προς εμέ και πινέτω». Όποιος τον πλησιάζει, δεν διαψεύδεται. Όποιος πίνει από το «ζων ύδωρ» της διδασκαλίας Του, «ου μη διψήση εις τον αιώνα» (Ιω. 1, 14).
Και σήμερα, κατά την εύσημη ημέρα της Πεντηκοστής, αποστέλλει στον κόσμο το πανάγιο Πνεύμα Του, το Πνεύμα της Αληθείας. Και μας καλεί να καταστήσουμε τις υπάρξεις μας κατοικητήρια Του. Αν αυτό το επιτύχουμε, τότε θα μπορέσουμε και να γνωρίσουμε και να ζήσουμε την αλήθεια. Θα έχουμε πραγματικά και αιώνια ξεδιψάσει. Και τότε θα μπορούμε να ομολογούμε μαζί με ένα καλό αναζητητή του αληθινού Θεού, τον αρχαίο διδάσκαλο Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα: «Ως μέχρι νυν επλανώμην ζητών τον Θεόν. Επεί δε με φωταγωγείς, Κύριε, και τον Θεόν ευρίσκω δια σου και τον Πατέρα απολαμβάνω παρά σου».