Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 27 Δεκεμβρίου 2009.
Ματθαίος β΄ 13-23.

Κείμενο:

Ματθ. 2,13 Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.

Ματθ. 2,14 Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον,
Ματθ. 2,15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.
Ματθ. 2,16 Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων.
Ματθ. 2,17 τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος·

Ματθ. 2,18 Φωνὴ ἐν Ῥαμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.
Ματθ. 2,19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ
Ματθ. 2,20 λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου.
Ματθ. 2,21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ.
Ματθ. 2,22 ἀκούσας δὲ ὅτι Ἀρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ Ἡρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας,
Ματθ. 2,23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται.

Ερμηνεία:

Ὅ
ταν ἀναχώρησαν οἱ μάγοι, ἔνας ἄγγελος τοῦ Θεοῦ παρουσιάστηκε στόν Ἰωσήφ στό ὄνειρό του καί τοῦ εἶπε:
- Σήκω ἀμέσως, πάρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί φύγε στήν Αἴγυπτο καί μεῖνε ἐκεῖ ὡσότου σοῦ πῶ. Γιατί ὁ Ἡρώδης πρόκειται νά ἀναζητήσει νά βρεῖ τό παιδί, γιά νά τό θανατώσει.
Ὁ Ἰωσήφ σηκώθηκε ἀμέσως, πῆρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί μέσα στή νύχτα ἔφυγε στήν Αἴγυπτο· ἐκεῖ ἔμεινε ὥσπου πέθανε ὁ Ἡρώδης. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πού εἶχε πεῖ ὁ προφήτης: Ἀπό τήν Αἴγυπτο κάλεσα τόν υἱό μου. Ὅταν κατάλαβε ὁ Ἡρώδης πώς οἱ μάγοι τόν ἐξαπάτησαν, ὀργίστηκε πάρα πολύ. Ἔστειλε τότε στρατιῶτες καί σκότωσαν στή Βηθλεέμ καί στά περίχωρα της ὅλα τά παιδιά ἀπό δύο χρονῶν καί κάτω, σύμφωνα μέ τόν χρόνο πού ἐξακρίβωσε ἀπό τούς μάγους. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, πού εἶχε πεῖ ὁ προφήτης Ἱερεμίας: Ἀκούστηκε στή Ραμά κραυγή, θρῆνος, κλάματα καί ὁδυρμός μεγάλος· Ἡ Ραχήλ ἔκλαιε τά τέκνα της καί δέν ἤθελε νά παρηγορηθεῖ γιατί δέν ὑπῆρχαν πιά στή ζωή. Ὅταν, λοιπόν, πέθανε ὁ Ἡρώδης, ἕνας ἄγγελος σταλμένος ἀπό τόν Κύριο ἐμφανίστηκε στόν Ἰωσήφ σέ ὄνειρο στήν Αἴγυπτο, καί τοῦ εἶπε: «Σήκω, πάρε τό παιδί καί τή μη­τέρα του καί πήγαινε στή χώρα τοῦ Ἰσραήλ, γιατί πέθαναν ὅσοι ἤθελαν νά θανατώσουν τό παιδί». Τότε ὁ Ἰωσήφ σηκώθηκε, πῆρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί γύρισε πάλι στή χώρα τοῦ Ἰσραήλ. Ὅταν ὄμως ἔμαθε πώς βασιλιάς τῆς Ἰουδαίας εἶναι ὁ Ἀρχέλαος, στή θέση τοῦ πατέρα του, τοῦ Ἡρώδη, φοβήθηκε νά ἐγκατασταθεῖ ἐκεῖ. Μέ θεϊκή ἐντολή ὅμως, πού τοῦ δόθηκε στό ὄνειρό του, ἀναχώρησε γιά τήν περιοχή τῆς Γαλιλαίας. Ἦρθε, λοιπόν, κι ἐγκαταστάθηκε στήν πόλη Ναζαρέτ. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε γιά τόν Χριστό ἐκεῖνο πού εἶπαν οἱ προφῆτες ὅτι θά ὀνομαστεῖ Ναζωραῖος.-

Σχόλια:

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΩΓΜΟ ΣΤΟ ΘΡΙΑΜΒΟ

«Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν
το παιδίον του απολέσαι αυτό»

ΠΟΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ πρόσωπα που συνδέθηκαν άρρηκτα με τη γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το κοσμοσωτήριο γεγονός που τις μέρες αυτές εορτάζουμε. Το πρώτο και μεγαλύτερο, η Παρθένος Μαρία, η μητέρα του Κυρίου, το εκλεκτό όργανο που υπηρέτησε το υπερφυές μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. Ο μνήστορας Ιωσήφ. Το όνομα του συνδέθηκε στενά με τα γεγονότα της γεννήσεως και αναφέρεται στα ιερά ευαγγέλια με βαθιά τιμή. Οι άγγελοι, που τη νύχτα της γεννήσεως ύμνησαν τον νεογέννητο Χριστό. Οι ποιμένες της Βηθλεέμ, που έγιναν οι αψευδείς μάρτυρες της θείας γεννήσεως. Εκείνοι πρώτοι άκουσαν τη χαρμόσυνη είδηση από τον άγγελο και έτρεξαν να προσκυνήσουν στο σπήλαιο το θείο Βρέφος. Ακόμη, οι μάγοι από ανατολών. Ήρθαν από τα βάθη της ανατολής να προσκυνήσουν τον γεννηθέντα Ιησού και να του προσφέρουν τα δώρα της αγάπης τους, «χρυσόν και λίβανον και σμύρναν».

Ηρώδης, ο πρώτος διώκτης του Ιησού

ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ τουΧριστού συνέδεσε το όνομα του και μια σκοτεινή μορφή, ο βασιλιάς της Ιουδαίας Ηρώδης. Υπήρξε άνθρώπος ραδιούργος, φιλόδοξος, ακόλαστος, θηριώδης και αδίστακτος. Αναδείχθηκε βασιλιάς της Ιουδαίας επί Αντωνίνου γύρω στο 37 π.Χ. Προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία του δεν δίστασε να σκοτώσει τη γυναίκα του Μαριάμ και τρεις γιούς του, καθώς και πλήθος άλλων αθώων ανθρώπων. Τόση ήταν η σκληρότητα του ώστε τις παραμονές του θανάτου αποφάσισε να φυλακίσει στην Ιεριχώ τους πιο επιφανείς άνδρες του βασιλείου του κι έδωσε στην αδελφή του την εντολή να τους θανατώσε ευθύς μετά τον δικό του θάνατο, γιατί – όπως έλεγε – ήθελε να χυθούν στο θάνατο του πολλά δάκρυα. Τερμάτισε την άθλια ζωή του μετά από φρικτή και οδυνηρότατη αρρώστια.
Στα χρόνια του αιμοσταγούς αυτού τυράννου γεννήθηκε ο Κύριος μας. Είναι εκείνος που ταράχτηκε από την είδηση των μάγων της ανατολής ότι γεννήθηκε ο Χριστός, ο βασιλεύς των Ιουδαίων. Εκείνος που επιχείρησε να τους εξαπατήσει με σκοπό να σκοτώσει τον νεογέννητο Ιησού, επειδή φοβήθηκε μήπως σταθεί αντίζηλος του θρόνου του και εμπόδιο στην εξουσία του. Εκείνος που εξαγριώθηκε , όταν οι μάγοι δεν ξαναπέρασαν από τα ανάκτορα του για να τον πληροφορήσουν με ακρίβεια που είχε γεννηθεί ο Χριστός. Είναι, τέλος, εκείνος που για να του φύγει ο φόβος για την τύχη του θρόνου του δεν δίστασε να διατάξει τον θάνατο όλων των νηπίων της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, ηλικίας δύο ετών και κάτω.
Ο Ιησούς όμως διασώθηκε από την μανία του Ηρώδη. Η αγία οικογένεια, κατ’ εντολή του αγγέλου προς τον Ιωσήφ, αναχώρησε στην Αίγυπτο για να επιστρέψει όταν πια είχε πεθάνει ο αιμοσταγής τύραννος. Άγγελος πάλι εμφανίζεται στον Ιωσήφ και του παραγγέλλει: «Εγερθείς παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και πορεύου εις γην Ισραήλ. Τεθνήκασι γαρ οι ζητούντες την ψυχήν του παιδίου».

Ο διωγμός του Ιησού συηεχίζεται
επί 2.000 χρόνια

ΗΡΩΔΗΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ο αιμοσταγής τύραννος! Ο καταχθόνιος διώκτης του Ιησού. Ο σφαγέας των ακάκων και αθώων νηπίων. Ο Ηρώδης όμως είναι ακόμη το σύμβολο της άθεης εξουσίας του κόσμου τούτου που από τότε, τη γέννηση δηλαδή του θείου Βρέφους, μέχρι σήμερα πολεμά και καταδιώκει τον Ιησού. Μέσα στη δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μια μακρά σειρά από Ηρώδες στάθηκαν γεμάτοι κακότητα και μοχθηρία απέναντι στον Χριστό και το Ευαγγέλιο Του. Ο Ιησούς μέσα στην ιστορία υπήρξε «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. 2, 34). Στόχος εχθρικός. Πολεμήθηκε όσο κανείς άλλος. Διώχθηκε ο ίδιος. Διώχθηκε η αλήθεια που αποκάλυψε. Διώχθηκε η Εκκλησία που ίδρυσε. Διώχθηκαν όσοι τον πίστεψαν καιτον λάτρεψαν.
Και το πράγμα δεν αποτελεί έκπληξη, απροσδόκητο γεγονός, διότι ο ίδιος ο Χριστός έχει προειδοποιήσει: «Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού» (Ματθ. 5, 11). Και ο κορυφαίος απόστολος Του, ο Παύλος, στη συνέχεια έχει επισημάνει: «Πάντες οι θέλοντες ευσεβώς ζειν εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (Β’ Τιμ. 3, 12).

Μια ατέλειωτη σειρά διωκτών

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ μάτια μας την ώρα τούτη περνούν όλοι αυτοί οι Ηρώδες, παλαιοί και νέοι και σημερινοί, «οι ζητούντες το Παιδίον του απολέσαι αυτό»!
Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, το Ιουδαϊκό θρησκευτικό κατεστημένο. Καταδίωξαν και πολέμησαν σκληρά τον Ιησού. Ζητούσαν να τον φονεύσουν στην Ιουδαία (Ιω. 7,1). Άλλοτε θέλησαν να τον λιθοβολήσουν (Ιω. 8, 59). Τον συκοφαντούσαν. Διέστρεφαν τη διδασκαλία Του. Διέβαλαν τα θαύματα Του. Και τελικά ο φθόνος τους θριάμβευσε. Ο Ιησούς σταυρώθηκε.
Οι Νέρωνες, οι Διοκλητιανοί και τόσοι άλλοι εκπρόσωποι της αντίχριστης εξουσίας του κόσμου. Εξουσία του σκότους. Δυνάμεις αντίθεες. Καταδίωξαν με λύσσα τον Ιησού. Εξαπέλυσαν φοβερούς διωγμούς εναντίον της Εκκλησίας Του. Οδήγησαν στο μαρτύριο εκατομμύρια χριστιανών. Πίστεψαν, μέσα στην αφροσύνη τους, ότι το ξίφος και η φωτιά θα αφάνιζε το Ευαγγέλιο και θα ξερίζωνε την πίστη.
Οι Κέλσοι, οι Βολταίροι, οι Ρενάν και τόσοι άλλοι ποτυ ξόδεψαν ανυπολόγιστους τόννους χαρτί και μελάνι για να πολεμήσουν τον Ιησού. Να διαβάλλουν την πίστη. Να ανατρέψουν το Ευαγγέλιο. Να γκρεμίσουν την Εκκλησία.
Οι είρωνες, οι συκοφάντες, οι πλαστογράφοι της ιστορίας, οι καπηλευτές της επιστήμης. Μια ατέλειωτη σειρά ανθρώπων που έθεσαν σαν στόχο να εξαφανίσουν το όνομα του Ιησού. Να κλονίσουν την πίστη. Να πείσουν τους ανθρώπους ότι έχει τελειώσει η αποστολή του χριστιανισμού στον κόσμο και ότι χρεωκόπησε η Εκκλησία και γι’ αυτό καλά θα κάνει να αποσυρθεί από το προσκήνιο της ιστορίας.

Ο Ιησούς τελικά νικά και θριαμβεύει

ΚΑΙ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ, αγαπητοί αναγνώστες; Ποιος επικράτησε; Ποιος νίκησε; «Τεθνήκασιν οι ζητούντες την ψυχήν του Παιδίου» φωνάζει ο άγγελος προς τον Ιωσήφ. Ο αιμοσταγής τύραννος της Ιουδαίας πέθανε. Πέθανε με θάνατο φριχτό. Εκείνος που εξουσίαζε. Που διέθετε όπλα. Που κυβερνούσε στρατούς. Και νίκησε ο Ιησούς, το Βρέφος της Βηθλεέμ.
«Τεθνήκασιν οι ζητούντες την ψυχήν του Παιδίου» αντηχεί και η ιστορία. Ο Ιησούς είναι ο θριαμβευτής. Ο μεγάλος νικητής. «εξ΄ξλθε νικών και ίνα νικήση» (Αποκ. 6,2). Νίκησε Γραμματείς και Φαρισαίους. Εκείνοι τον σταύρωσαν. Ο Ιησούς όμως αναστήθηκε. Νίκησε Νέρωνες και Διοκλητιανούς. Εκείνων τα ονόματα και τα ανόσια έργα η ανθρωπότητα τα θυμάται με φρίκη. Τον Ιησού, απεναντίας, αγαπούν και λατρεύουν επί δυο χιλιάδες χρόνια αναρίθμητες ανθρώπινες καρδιές. Νίκησε Κέλσους και Βολταίρους και Ρενάν. Έγραψαν χιλιάδες τόμους για να πολεμήσουν το Ευαγγέλιο του Ιησού. Ελάχιστοι όμως τους γνωρίζουν. Ξεχάστηκαν. Και τα έργα τους τα χαίρονται τα ράφια των βιβλιοθηκών και τα καλύπτει η σκόνη. Αντίθετα, το Ευαγγέλιο βρίσκεται σε δισεκατομμύρια χέρια κι είναι το πρώτο βιβλίο του κόσμου.
Ο Ιησούς και η Εκκλησία Του νίκησε κι εξακολουθεί να νικά και όλους εκείνους που την ειρωνεύονται. Που την περιφρονούν. Που την συκοφαντούν. Ας θυμηθούμε τα αθάνατα λόγια του ιερού Χρυσοστόμου: «Πόσοι επολέμησαν την Εκκλησίαν και οι πολεμήσαντες απώλοντο; Αύτη δε υπέρ τον ουρανόν αναβέβηκε. Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία. Πολεμούμενη νικά, επιβουλευομένη περιγίνεται, υβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται. Δέχεται τραύματα και ου καταπίπτει υπό των ελκών, κλυδωνίζεται αλλ’ ου καταποντίζεται, χειμάζεται αλλά ναυάγιον ουχ υπομένει, παλαίει αλλ’ ουχ ηττάται, πυκτεύει αλλ’ ου νικάται».

* * *
Αδελφοί μου,
Οι Ηρώδες δεν έλειψαν ποτέ ούτε και θα λείψουν. Όπως κατά το παρελθόν έτσι και στο μέλλον οι διώκτες του Χριστού, οι πολέμιοι του Ευαγγελίου Του, οι συκοφάντες της Εκκλησίας Του θα εξακολουθήσουν να επιδίδονται με ποικίλους τρόπους στο ανόσιο έργο τους. Άλλοτε κατά μέτωπον και άλλοτε ύπουλα και καμουφλαρισμένα. Άλλοτε με το ξίφος και άλλοτε με τη γραφίδα. Άλλοτε απροσχημάτιστα και άλλοτε χρησιμοποιώντας για όπλα τα λάθη των χριστιανών και τις ατέλειες των λειτουργών της Εκκλησίας.
Η δική μας θέση είναι πάντοτε κοντά στον Ιησού και μέσα στην Εκκλησία. Τοποθέτηση συνειδητή, στάση υπεύθυνη, θέση αγωνιστική. Η καρδιά μας πλημμυρισμένη από την αγάπη του Ιησού. Η ζωή μας λουσμένη στο φως του Χριστού. Η πορεία μας εμπνεόμενη από την αλήθεια του Ευαγγελίου. Η ελπίδα μέσα μας σταθερή ότι τελικά ο μεγάλος νικητής είναι πάντοτε ο Ιησούς, ότι καμιά απολύτως δύναμη δεν μπορεί να ανακόψει την λυτρωτική πορεία της Εκκλησίας μέσα στον κόσμο. Το ξίφος της εξουσίας, η γραφίδα των αθέων, η αντιθρησκευτική προπαγάνδα, η βία και η αστυνόμευση, όλοι αυτοί οι παλαιοί και σύγχρονοι Ηρώδες, θα είναι οι αιώνια ηττημένοι. Ο Ιησούς και η Εκκλησία Του θα νικήσουν και θα θριαμβεύσουν.