Τα απόκρυφα βιβλία της Καινής Διαθήκης.

Πρόκειται για φανταστικά και νόθα βιβλία, τα οποία άρχισαν να εμφανίζονται κατά το 2ο μ.Χ. αιώνα. Διακρίνονται σε Ευαγγέλια, Πράξεις των Αποστόλων και Επιστολές. Ήταν όμως το περιεχόμενό τους τόσο νόθο και ψεύτικο, που από την αρχή χαρακτηρίστηκαν πλαστά, χωρίς κανένα ίχνος θεοπνευστίας. Έτσι αποκλείστηκαν από την Αγία Γραφή. Τα περισσότερα αποτελούν ανθρώπινες προσπάθειες για να συμπληρώσουν τα κενά των αφηγήσεων της Καινής Διαθήκης για τη ζωή του Ιησού, τις περισσότερες φορές εσκεμμένες. Επίσης είχαν σκοπό να διαδώσουν αιρετικές διδασκαλίες που δεν είχαν καμιά σχέση με την αληθινή πίστη. Τα νόθα αυτά βιβλία δεν πρέπει να συγχέονται με τα γραπτά των Αποστολικών Πατέρων.

Μερικά από τα περισσότερο γνωστά απόκρυφα βιβλία της Καινής Διαθήκης είναι τα εξής:

 - Το ευαγγέλιο του Πέτρου: Γράφτηκε στα μέσα του 2ου μ.Χ. αιώνα και έχει σαν βάση του τα κανονικά ευαγγέλια γραμμένο με αντί-ιουδαϊκό πνεύμα.

- Το κατά Ματθαίον ψευδευαγγέλιο: Πλαστή μετάφραση του κατά Ματθαίου ευαγγελίου με προσθήκη θαυμάτων του Ιησού κατά την παιδική Του ηλικία.

- Το κατά Θωμά ευαγγέλιο: Γράφτηκε τον 2ο μ.Χ. αιώνα και εξιστορεί την παιδική ηλικία του Ιησού από το πέμπτο μέχρι το δωδέκατο χρόνο Του. Παρουσιάζει τον Ιησού να κάνει θαύματα.

- Το Ευαγγέλιο του Νικόδημου: Περιλαμβάνει τις πράξεις του Πιλάτου, μια αναφορά του προς τον αυτοκράτορα Τιβέριο για τη δίκη του Ιησού. Γράφτηκε τον 2ο ή 5ο μ.Χ. αιώνα και είναι τελείως φανταστικό.

- Το Πρωτευαγγέλιο του Ιάκωβου: Εξιστόρηση γεγονότων από τη γέννηση της Παρθένου Μαρίας μέχρι τη σφαγή των νηπίων. Περιλαμβάνει γεγονότα που είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν κατά το 2ο μ.Χ. αιώνα. Συμπληρώθηκε κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα.

- Το Ευαγγέλιο του Ιούδα: Σύμφωνα με μια αναφορά του πατέρα της πρωτοχριστιανικής εκκλησίας Ειρηναίου της Λυών, πρέπει να ανάγεται στα μέσα του δευτέρου αιώνα, γραμμένο στην ελληνική γλώσσα και είναι έργο της γνωστικής αίρεσης των σηθιανών. Σύμφωνα με αυτό, ο Ιούδας δεν πρόδωσε τον Ιησού, αλλά εκτελούσε εντολές του.

- Το κατά Εβραίους ευαγγέλιο: Γράφτηκε γύρω στο 100 μ.Χ. και περιέχει προσθήκες στα κανονικά ευαγγέλια, με μερικά φανταστικά λόγια του Ιησού.

- Το ευαγγέλιο των Εβιονιτών: Γράφτηκε ανάμεσα στον 2ο και 4ο μ.Χ. αιώνα και περιέχει αποσπάσματα των ευαγγελίων τονίζοντας τα σημεία εκείνα που οι Εβιονίτες στήριζαν την αιρετική τους διδασκαλία.

- Το ευαγγέλιο των Αιγυπτίων: Φανταστικές συνομιλίες του Ιησού με τη Σαλώμη. Γράφτηκε μεταξύ 130 και 150 μ.Χ.

- Το ευαγγέλιο του Ιωσήφ του Τέκτονα: Γράφτηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα και εμφανίστηκε στην Αίγυπτο με σκοπό να αποδώσει τιμή στον Ιωσήφ.

- Το Αραβικό ευαγγέλιο της γεννήσεως: Φανταστικές διηγήσεις θαυμάτων που έγιναν την περίοδο της σκλαβιάς των Ισραηλιτών στην Αίγυπτο. Γράφτηκε τον 7ο μ.Χ. αιώνα.

- Πράξεις του Παύλου: Γράφτηκε στα μέσα του 2ου μ.Χ. αιώνα. Περιλαμβάνει την υποτιθέμενη χαμένη επιστολή του Παύλου στους Κορίνθιους με σκοπό να διδάξει την εγκράτεια.

- Πράξεις του Πέτρου: Γράφτηκε στο τέλος του 2ου μ.Χ. αιώνα και εξιστορεί  συναισθηματική περιπέτεια της κόρης του Πέτρου.

- Πράξεις του Ιωάννου: Εξιστορεί την δήθεν επίσκεψη του Ιωάννη στη Ρώμη. Γράφτηκε στο τέλος του 2ου μ.Χ. αιώνα.

- Πράξεις του Ανδρέα: Το βιβλίο στο τέλος, αναφέρει το μαρτυρικό θάνατο του αποστόλου.

- Πράξεις του Θωμά: Γράφτηκε στο τέλος του 2ου μ.Χ. αιώνα, και το κείμενό του έχει σκοπό να τονίσει την αποχή από τη σχέση των δύο φύλων.

- Η αποκάλυψη του Πέτρου: Συμβολικές οράσεις που αποδίδονται στον Πέτρο. Ο Ευσέβιος το αποκαλεί "νόθο".

- Επιστολή του Πέτρου στον Ιάκωβο: Γράφτηκε στο τέλος του 2ου μ.Χ. αιώνα. Είναι μια φανταστική επινόηση για να στηριχθούν οι αιρετικές διδασκαλίες των Εβιονιτών.

- Η από Λαοδίκεια επιστολή: Αποτελεί "μάζεμα" διαφόρων φράσεων του Παύλου. Διατείνεται πως είναι η επιστολή που αναφέρεται στην προς Κολοσσαείς 4:16.

- Επιστολές του Παύλου προς Σενέκα: Γράφτηκαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα θέλοντας να συστήσουν τον χριστιανισμό στους οπαδούς του Σενέκα.

- Η γέννηση της Μαρίας: Αφηγείται καθημερινές επισκέψεις αγγέλων προς την Παναγία. γράφτηκε τον 6ο μ.Χ. αιώνα.

- Η κοίμηση της Μαρίας: Περιέχει αναφορές θαυμάτων και τελειώνει με την αναφορά της μετάβασης της Παρθένου Μαρίας στον Παράδεισο. Γράφτηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα.

- Τα γράμματα του Αβγάρου: Πιστεύεται πως τελικά το βιβλίο αυτό να έχει κάποια ιστορική βάση. Το βιβλίο εξιστορεί την ιστορία του βασιλιά της Βέροιας Αβγάρου, ο οποίος όταν αρρώστησε έμαθε για τα θαύματα του Ιησού και του έστειλε γράμμα που Του ζητούσε να έρθει στη Βέροια για να το θεραπεύσει. Ο Ιησούς του απάντησε πως έπρεπε να κάνει όλα όσα ήταν στο θέλημα του Πατέρα και πως μετά θα επέστρεφε στον ουρανό. Θα έστελνε όμως ένα μαθητή Του για τον θεραπεύσει. Λέγεται ότι ο μαθητής αυτός ήταν ο Θαδδαίος.