Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ.
Στήν μέση περίπου τῆς θείας Λειτουργίας γίνεται ἡ λεγομένη «Μεγάλη Εἴσοδος»:
Ὁ ἱερέας πηγαίνει στήν πρόθεση (=ὁ χῶρος ἀριστερά τῆς ἁγίας Τραπέζης) καί παίρνει τό δισκάριο μέ τόν ἄρτο καί τό ποτήριο μέ τόν οἶνο. Στή συνέχεια, τά μεταφέρει διά μέσου τοῦ κυρίως ναοῦ στήν ὡραία πύλη. Καί ἔτσι κάνει ἐπίσημη «εἴσοδο» στό ἱερό ὅπου ἀφήνει τό δισκάριο καί τό ποτήριο ἐπάνω στήν ἁγία Τράπεζα.
Τί χρειάζεται ὅμως, αὐτή ἡ διαδικασία; Νά τί ἀπαντᾶ ὁ ἅγιος Γερμανός, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως:
-Ἡ μεταφορά τῶν δώρων μας (=τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου) ἀπό τήν πρόθεση στό ἅγιο θυσιαστήριο, στήν ἁγία Τράπεζα, συμβολίζει-ὑποδηλώνει τήν πορεία τοῦ Κυρίου ἀπό τή Βηθανία στήν Ἱερουσαλήμ (P.G. 98, 420D).
Τότε ὑποδέχθηκαν τόν Χριστό μετά βαΐων καί κλάδων, λέγοντας: Ὠσαννά, εὐλογημένος ὁ Ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Μεταφέροντας ὁ ἱερέας τά δῶρα μας, πού πρόκειται νά μεταβληθοῦν σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ, γίνεται, συμβολικά, ὁ Σίμων ὁ Κυρηναῖος πού μετέφερε γιά λίγο τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι συμμετέχουμε, πνευματικά, σ΄ αὐτήν τήν ὑποδοχή καί τήν μεταφορά. Γι΄ αὐτό, κατά τήν ὥρα τῆς εἰσόδου ὁ ἱερέας ἐκφωνεῖ τά λόγια:
-Πάντων ἡμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεός ἐν τῇ Βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Εἴθε ὅλους μας νά μᾶς θυμηθῆ Κύριος ὁ Θεός στήν βασιλεία του, τώρα καί πάντοτε καί στούς αἰῶνες.
Ἔτσι, γινόμαστε καί ἐμεῖς μιμητές τοῦ ληστοῦ ὁ ὁποῖος, πάνω στό Σταυρό, εἶπε στό Χριστό: Μνήσθητί μου Κύριε ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου. Ἐπίσης, ἀκολουθοῦμε τόν Κύριο πρός τήν Ἱερουσαλήμ γιά νά συμμετέχουμε στόν Σταυρό, δηλ. γιά νά σταυρώσουμε τήν σάρκα μας μέ τά πάθη μας καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 5,24). Σάρκα σημαίνει τίς πονηρές πράξεις. Δηλαδή, μέ τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, νά ἐξοντώσουμε, νά «σκοτώσουμε» τίς ἁμαρτωλές πράξεις καί σκέψεις μας. Καί ὅλα αὐτά κατορθώνονται χάρις στήν θυσία τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ Σταυροῦ. Καί χάρις σ᾿ αὐτήν τήν θυσία, κατά τήν θεία Λειτουργία γίνεται ἡ μεταβολή τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ συμμετοχή μας στό Σῶμα Του καί στό Αἷμα Του μᾶς ἁγιάζει καί μᾶς καθιστᾶ φίλους Του καί ἀληθινά τέκνα Του.
Στήν μέση περίπου τῆς θείας Λειτουργίας γίνεται ἡ λεγομένη «Μεγάλη Εἴσοδος»:
Ὁ ἱερέας πηγαίνει στήν πρόθεση (=ὁ χῶρος ἀριστερά τῆς ἁγίας Τραπέζης) καί παίρνει τό δισκάριο μέ τόν ἄρτο καί τό ποτήριο μέ τόν οἶνο. Στή συνέχεια, τά μεταφέρει διά μέσου τοῦ κυρίως ναοῦ στήν ὡραία πύλη. Καί ἔτσι κάνει ἐπίσημη «εἴσοδο» στό ἱερό ὅπου ἀφήνει τό δισκάριο καί τό ποτήριο ἐπάνω στήν ἁγία Τράπεζα.
Τί χρειάζεται ὅμως, αὐτή ἡ διαδικασία; Νά τί ἀπαντᾶ ὁ ἅγιος Γερμανός, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως:
-Ἡ μεταφορά τῶν δώρων μας (=τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου) ἀπό τήν πρόθεση στό ἅγιο θυσιαστήριο, στήν ἁγία Τράπεζα, συμβολίζει-ὑποδηλώνει τήν πορεία τοῦ Κυρίου ἀπό τή Βηθανία στήν Ἱερουσαλήμ (P.G. 98, 420D).
Τότε ὑποδέχθηκαν τόν Χριστό μετά βαΐων καί κλάδων, λέγοντας: Ὠσαννά, εὐλογημένος ὁ Ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Μεταφέροντας ὁ ἱερέας τά δῶρα μας, πού πρόκειται νά μεταβληθοῦν σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ, γίνεται, συμβολικά, ὁ Σίμων ὁ Κυρηναῖος πού μετέφερε γιά λίγο τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι συμμετέχουμε, πνευματικά, σ΄ αὐτήν τήν ὑποδοχή καί τήν μεταφορά. Γι΄ αὐτό, κατά τήν ὥρα τῆς εἰσόδου ὁ ἱερέας ἐκφωνεῖ τά λόγια:
-Πάντων ἡμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεός ἐν τῇ Βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Εἴθε ὅλους μας νά μᾶς θυμηθῆ Κύριος ὁ Θεός στήν βασιλεία του, τώρα καί πάντοτε καί στούς αἰῶνες.
Ἔτσι, γινόμαστε καί ἐμεῖς μιμητές τοῦ ληστοῦ ὁ ὁποῖος, πάνω στό Σταυρό, εἶπε στό Χριστό: Μνήσθητί μου Κύριε ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου. Ἐπίσης, ἀκολουθοῦμε τόν Κύριο πρός τήν Ἱερουσαλήμ γιά νά συμμετέχουμε στόν Σταυρό, δηλ. γιά νά σταυρώσουμε τήν σάρκα μας μέ τά πάθη μας καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 5,24). Σάρκα σημαίνει τίς πονηρές πράξεις. Δηλαδή, μέ τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, νά ἐξοντώσουμε, νά «σκοτώσουμε» τίς ἁμαρτωλές πράξεις καί σκέψεις μας. Καί ὅλα αὐτά κατορθώνονται χάρις στήν θυσία τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ Σταυροῦ. Καί χάρις σ᾿ αὐτήν τήν θυσία, κατά τήν θεία Λειτουργία γίνεται ἡ μεταβολή τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ συμμετοχή μας στό Σῶμα Του καί στό Αἷμα Του μᾶς ἁγιάζει καί μᾶς καθιστᾶ φίλους Του καί ἀληθινά τέκνα Του.
Ἀρχιμανδρίτης Νίκων Κουτσίδη, περιοδικό Λυχνία Νικοπόλεως, Δεκέμβριος 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου