ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (Ιω. 1, 1-17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή Εγκυκλίου, έτους 2004)

Η χαρά της Ανάστασης!

Στις πασχαλινές ακολουθίες το λέμε και το επαναλαμβάνουμε πολλές φορές. «Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος!». Δηλαδή: Η επισημότερη ημέρα του χρόνου είναι η ημέρα της Ανάστασης. Η Κυριακή της Αναστάσεως. Γιατί Κυριακή, έπλασε ο Θεός τον κόσμο. Και Κυριακή, τον ανάστησε και τον ανάπλασε.

«Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος!». Θέλετε απόδειξη;

Δείτε, τι χαρά που βασιλεύει στον κόσμο την ημέρα αυτή! Όλοι μαζί! Όλοι ενωμένοι. Όσο ποτέ άλλοτε! Όλοι γεμάτοι χαρά! Αλήθεια. Τι χαρά τα τροπάρια του Πάσχα! Χριστός Ανέστη. Πάσχα ιερόν ημίν, σήμερον αναδέδεικται. Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί. Πάσχα, Κυρίου Πάσχα!...

Τι χαρά, η ανάμνηση! Τι χαρά, να θυμάται κανείς, τι υπέφερε ο Χριστός για μας! Και προ παντός, να θυμάται και να ζη την ανάστασή Του, την χαρά και την ελπίδα της αιώνιας ζωής.

Και αν τώρα, που απλά επιτελούμε ανάμνηση, αν τώρα απλά που κάνουμε μια γιορτή, - παίρνουμε τόση χαρά, γεμίζει ο κόσμος χαρά, - φαντασθείτε, - τι χαρά θα πάρουμε τότε, που ο Κύριος θα έλθει. Τότε, που θα γίνει η κοινή Ανάσταση.

«Αύτη η ημέρα Κυρίου. Αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή». Σήμερα, απλά θυμόμαστε την Ανάσταση. Και γιορτάζουμε. Και γεμίζουμε χαρά. Και την εκφράζουμε με ύμνους εκκλησιαστικούς· με τροπάρια, με τραγούδια, με ευχές, με γλέντι και πνευματικό και ανθρώπινο και οικογενειακό. Και γι’ αυτό, είτε είμαστε πνευματικά ψηλά, είτε όχι, - η Ανάσταση μας φέρνει ενθουσιασμό ασυνήθιστο. Και βιώνουμε κάτι το ανέκφραστο κάτι το θεϊκό. Κάτι, που είναι ανταύγεια της χαράς, που θα φέρει στον κόσμο η κοινή Ανάσταση.

Αν λοιπόν, εδώ στην γη, η ημέρα του Κυρίου, η εορτή της Ανάστασης, δίνει σε όλους μας, σε αγίους και σε αμαρτωλούς, τέτοια χαρά, - φαντασθείτε, τι χαρά θα ζήσουμε τότε, που ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός θα φανερωθή και σε μας και θα απλώσει τα χέρια Του σε μας και με την αγάπη Του για μας, - θα μας φωνάξει: Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, ελάτε να κληρονομήσετε την αιώνια ζωή, την βασιλεία που ετοίμασα για σας.

Αν εδώ στην γη, τώρα, γεμίζει η ψυχή μας χαρά, μόνο που Τον θυμόμαστε, τον Σωτήρα μας, φαντασθείτε, τι χαρά θα πάρουμε τότε, που θα Τον δούμε: Εκείνον, να μας ανοίγει την αγκαλιά Του και, γύρω Του, τους αγίους και τόσους γνωστούς και φίλους, να μας περιμένουν, σε μια χαρά, σε μια επικοινωνία ζεστή, που δεν θα κρυώνει ποτέ.

Όλα εκεί θα είναι χαρούμενα. Αλλά, να, ξεφυτρώνει μέσα μας ένα παράξενο ερώτημα! Μα δεν θα πλήξουμε; Δεν θα κουραστούμε; Δεν θα το χορτάσουμε; Δεν θα το βαρεθούμε; Όχι! Ποτέ! Θα πει κανείς: Μα, πως ποτέ; Εδώ στην γη, όλα κάποια στιγμή μας κουράζουν. Όλα τα βαριόμαστε. Και τα αηδιάζουμε. Πώς εκεί, την χαρά του Παραδείσου δεν θα την χορταίνουμε ποτέ;

Υπάρχει κάτι ανάλογο εδώ στην γη, που να μας δώσει θάρρος, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την σκέψη; Υπάρχει. Και αυτό λέει πολλά. Για παράδειγμα. Είναι βασική ανάγκη το φαΐ! Αλλά και το καλύτερο φαΐ, όταν το τρώμε συνεχώς, το χορταίνομε, το αηδιάζουμε, το σιχαινόμαστε! Το ίδιο ισχύει και με το ποτό και με το θέατρο και με όλα. Αλλά κανείς ποτέ δεν χόρτασε την υγεία του! Αλλά ποτέ κανείς δεν σιχάθηκε την υγεία. Ποτέ κανένας δεν βαρέθηκε την υγεία!

Εδώ λοιπόν, σ’ αυτήν την ζωή, παρ’ ότι είναι τόπος θανάτου και φθοράς, γεμάτος πίκρες και ταλαιπωρίες πολλές, δεν την χορταίνει ποτέ κανένας την υγεία. Επιτρέπεται, να αφήνω εγώ τον εαυτό μου, να φαντάζεται, ότι εκεί, στον κόσμο της αφθαρσίας, στον κόσμο του Θεού, θα βαρεθώ και θα σιχαθώ την αγάπη, την αθανασία, την αιώνια ζωή, την ζωή μαζί με τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό;

Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο. Και αναστήθηκε. Για μας αναστήθηκε. Απαρχή των κεκοιμημένων. Πρωτότοκος εκ των νεκρών.

Πίστη στον Χριστό σημαίνει, πίστη στην ανάσταση, πίστη στην αιώνια ζωή κοντά Του και μαζί Του.

Να δώσει ο Θεός να είναι η ζωή μας γεμάτη με το φως, με την χαρά, με την δύναμη της ανάστασης του Χριστού. Αμήν.-